JavaScript е деактивиран в браузъра Ви. Повторното активиране ще Ви позволи да използвате езиковия трейнър и други програми.

полски » немски

Преводи за „‑czyć“ в полски » немски речника (Отидете на немски » полски )

Обобщено показване на резултатите

uczyć: I. Преходен глагол II. Непреходен глагол III. Възвратен глагол
życzyć: Преходен глагол
tyczyć: I. Преходен глагол II. Непреходен глагол III. Възвратен глагол
moczyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
baczyć: Непреходен глагол
juczyć: Преходен глагол
leczyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
liczyć: I. Преходен глагол II. Непреходен глагол III. Възвратен глагол
łączyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
męczyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
raczyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
ręczyć: Непреходен глагол
sączyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
toczyć: I. Преходен глагол II. Възвратен глагол
tuczyć: I. Преходен глагол II. Непреходен глагол III. Възвратен глагол

Може би имате предвид: uczyć , tuczyć , toczyć , sączyć , ręczyć , raczyć , męczyć , łączyć , liczyć , leczyć , juczyć , baczyć , moczyć , tyczyć и życzyć

I . uczyć <uczy; imp ucz св na‑> [utʃɨtɕ] ГЛАГ прх

uczyć (przekazywać wiedzę):

uczyć kogoś czegoś

jdn etw unterrichten [o. lehren]

Phrases:

nie ucz ojca dzieci robić

lehre die Nachtigall nicht singen proverbial

bodajbyś cudze dzieci uczył! proverbial

Lehrer м zu sein ist das Allerletzte ср !

jajko kurę uczy proverbial

das Ei ср [o. Kücken ср ] will schlauer sein als die Henne f proverbial

praca tuczy, bieda uczy proverbial

Arbeit f ernährt, Not f lehrt

uczył Marcin Marcina, a sam głupi jak świnia proverbial

große Reden führen, aber selber von nichts eine Ahnung haben

II . uczyć <uczy; imp ucz> [utʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх

1. uczyć (być nauczycielem):

uczyć chemii/angielskiego

Chemie/Englisch unterrichten

2. uczyć (stanowić doświadczenie):

uczyć kogoś czegoś

uczyć kogoś dobrych manier

jdm [gute] Manieren beibringen

III . uczyć <uczy; imp ucz> [utʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. uczyć (przyswajać wiedzę):

uczyć się czegoś

uczyć się do egzaminu/na sprawdzian

für eine Prüfung/Klassenarbeit lernen

uczyć się dobrze/źle

gut/schlecht lernen

uczyć się na pamięć

auswendig lernen

ucz się, ucz, a garb ci sam urośnie [lub wyrośnie] proverbial

allzu viel Lernen ist ungesund ирон

2. uczyć (być uczniem):

3. uczyć (nabierać doświadczenia):

sich дат aneignen

uczyć się kulturalnego zachowania

gutes Benehmen lernen

człowiek do śmierci rozumu się uczy proverbial

man lernt nie aus proverbial

życzyć <‑czy; imp życz> [ʒɨtʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. życzyć (wyrażać pragnienie):

życzę ci zdrowia/szczęśliwej podróży

ich wünsche dir Gesundheit/eine gute Reise

dobrze/źle komuś życzyć

es mit jdm gut/schlecht meinen

dobrze/źle komuś życzyć

jdm wohl/übel wollen

2. życzyć (pragnąć):

nie życzyć sobie czegoś

etw nicht wollen

czego pan/pani sobie życzy?

was wünschen Sie?

I . tyczyć <‑czy; imp tycz> [tɨtʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. tyczyć (wytyczać):

2. tyczyć (podpierać tyczkami):

an eine Stange binden

tyczyć kwiaty

Blumen an eine Stange binden

II . tyczyć <‑czy; imp tycz> [tɨtʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх (odnosić się do kogoś, czegoś)

tyczyć kogoś/czegoś

jdn/etw betreffen

telegram tyczył jej

das Telegramm ср betraf sie

III . tyczyć <‑czy; imp tycz> [tɨtʃɨtɕ] ГЛАГ рефл (odnosić się do kogoś, czegoś)

objaśniać szczegóły tyczące się jej zadania

die Einzelheiten der sie betreffenden Aufgaben erklären

co się tyczy...

was ... betrifft [o. anbelangt]

I . moczyć <moczy; imp mocz> [motʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. moczyć < св z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

2. moczyć < св na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

moczyć kij шег

den Wurm [o. Würmer] baden шег разг

II . moczyć <moczy; imp mocz> [motʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < св z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

das Bett nässen geh

ins Bett machen

baczyć <‑czy; imp bacz> [batʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх geh

baczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw Acht geben

nie bacząc na coś

ungeachtet einer S.

nie bacząc na coś

ohne Rücksicht auf etw

juczyć <juczy; imp jucz> [jutʃɨtɕ] ГЛАГ прх geh

[schwer] beladen

viel zu tragen geben

juczyć zwierzęta

Tiere schwer beladen

I . leczyć <‑czy; св wy‑> [letʃɨtɕ] ГЛАГ прх

leczyć (lekarz, specjalista)

leczyć (lekarstwo, środek)

leczyć (lekarstwo, środek)

wyleczyć kogoś z kataru

jdn vom Schnupfen heilen

Phrases:

czas leczy [wszystkie] rany

die Zeit f heilt [alle] Wunden

II . leczyć <‑czy; св wy‑> [letʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. leczyć (poddawać się leczeniu):

sich вин [ärztlich] behandeln lassen

2. leczyć (być leczonym):

in Behandlung sein

I . liczyć <‑czy; св licz; imp po‑> [litʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. liczyć (obliczać):

[zusammen]zählen

liczyć pieniądze

policzyć coś w pamięci

etw im Kopf berechnen

liczyć straty/zyski

Verluste/Gewinne berechnen

2. liczyć (wliczać):

nie licząc kogoś/czegoś

jdn/etw nicht mitrechnen

II . liczyć <‑czy; св licz; imp po‑> [litʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх

1. liczyć tylko imperf (obejmować):

grupa liczy 15 osób

die Gruppe f zählt [o. umfasst] 15 Personen

2. liczyć tylko imperf (mieć nadzieję):

liczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw zählen

III . liczyć <‑czy; св licz; imp po‑> [litʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. liczyć tylko imperf (być cenionym):

liczy się tylko twoje zdrowie

nur deine Gesundheit f zählt

to się nie liczy

das zählt nicht

tylko ty się dla mnie liczysz

nur du zählst für mich

2. liczyć tylko imperf (szanować):

liczyć się z kimś/czymś

jdn/etw berücksichtigen

liczyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw rechnen

liczyć się z czasem

seine Zeit zu schätzen wissen

liczyć się z każdym groszem

jede Mark [o. jeden Pfennig] zweimal umdrehen прен разг

licz się ze słowami!

zügele [o. hüte] deine Zunge!

licz się ze słowami!

achte auf deine Worte!

3. liczyć (rozliczać się):

potem się policzymy za całość

danach rechnen wir für die Gesamtheit ab

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi proverbial

wir sind wohl Brüder mpl , aber unsere Taschen fpl sind nicht Schwestern fpl

I . łączyć <‑czy; св po‑> [wontʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. łączyć (umożliwiać połączenie):

łączyć punkty, miasta, rozmowę

2. łączyć (spajać):

łączyć na rybi ogon ТЕХ

per Fischschwanzverbindung verbinden

łączyć coś na wcisk

per Druckverbindung verbinden

3. łączyć (tworzyć związek):

łączyć naukę z wypoczynkiem

Lernen und Enstpannung verbinden

łączyć przyjemne z pożytecznym

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć w sobie

in sich дат vereinen

kogoś łączy z kimś przyjaźń

jdn verbindet mit jdm Freundschaft f

kogoś łączy z kimś nienawiść do kogoś

jdn verbindet mit jdm Hass м gegen jdn

kogoś z kimś nic nie łączy

jdn verbindet mit jdm nichts

nic nas ze sobą już nie łączy

uns verbindet nichts mehr

naczynia połączone

kommunizierende Gefäße ntpl

zerwać [lub przerwać] więzy łączące kogoś z kimś/czymś

die Bande, die jdn mit jdm/etw verbinden, abbrechen

4. łączyć разг (umożliwiać rozmowę telefoniczną):

łączyć rozmowę telefoniczną

ein Telephongespräch verbinden

łączyć równolegle

parallel verbinden

5. łączyć tylko imperf (dołączać):

łączę wyrazy szacunku dla rodziców

[ich zeichne] hochachtungsvolle Grüße an die Eltern

6. łączyć tylko imperf ЗООЛ:

II . łączyć <‑czy; св po‑> [wontʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. łączyć РАДИО, ТВ (mieć łączność):

łączymy się z Berlinem

wir schalten nach Berlin um

połączyć się z centralą

mit der Zentrale Verbindung aufnehmen

2. łączyć (podejmować wspólne działanie):

sich вин verbünden

kraje łączą się we wspólnej walce z terroryzmem

die Staaten mpl verbünden sich im gemeinsamen Kampf gegen den Terror

łączyć się z kimś w bólu

mit jdm sein Leid teilen

3. łączyć (jednoczyć się):

sich вин vereinen

ręce połączyły się w uścisku

die Hände fpl vereinten sich im gemeinsamen Händedruck

połączyć się węzłem małżeńskim

die Ehe schließen [o. eingehen]

4. łączyć:

łączyć (stanowić całość) (linie, drogi)

5. łączyć tylko imperf (mieć związek):

z tym łączy się niewygoda

damit ist auch eine Unbequemlichkeit f [o. Beschwerlichkeit f ] verbunden

6. łączyć ХИМ:

sich вин verbinden

eine [chemische] Verbindung eingehen

I . męczyć <‑czy; imp męcz> [mentʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. męczyć < св z‑> <[lub u‑]> (powodować zmęczenie):

ten bieg mnie męczy

der Lauf м strengt mich an

2. męczyć < св z‑> (powodować cierpienie):

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

męczy go kaszel

der Husten м plagt ihn

3. męczyć < св z‑> <[lub po‑]> (naprzykrzać się):

nerven разг

nie męcz mnie

nerv mich nicht! разг

4. męczyć < св za‑> (znęcać się):

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

męczyć zwierzęta

5. męczyć < св z‑> <[lub po‑]> разг (jeść niechętnie):

męczyć obiad

hinunterwürgen

II . męczyć <‑czy; imp męcz> [mentʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. męczyć < св z‑> <[lub u‑]> (odczuwać zmęczenie):

ermatten geh

2. męczyć < св po‑> <[lub u‑]> (cierpieć):

sich вин quälen

3. męczyć < св po‑> (trudzić się):

męczyć się nad czymś

sich вин mit etw plagen [o. herumschlagen разг ]

I . raczyć <‑czy; imp racz> [ratʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. raczyć < св u‑> geh (częstować):

raczyć kogoś czymś

jdn mit etw bewirten

2. raczyć ирон (chcieć):

belieben ирон

sich вин bequemen

nawet nie raczyłeś przeczytać

du bequemtest dich nicht einmal, es durchzulesen

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

weiß Gott, wo ...

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

keiner weiß, wo ... разг

II . raczyć <‑czy; imp racz св u‑> [ratʃɨtɕ] ГЛАГ рефл (delektować się)

raczyć się czymś

sich дат an etw gütlich tun

raczyć się czymś

ręczyć <‑czy; imp ręcz; св za‑ [lub po‑]> [rentʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх

ręczyć za kogoś/coś

für jdn/etw bürgen [o. einstehen]

nie ręczę za siebie

ich garantiere für nichts

nie ręczę za siebie

ich bin mir meiner selbst nicht sicher

Phrases:

ręczyć głową za coś/kogoś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

I . sączyć <‑czy; imp sącz> [sontʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. sączyć (pić powoli):

sączyć napój

sączyć napój

2. sączyć (nalewać powoli):

sączyć wino

langsam eingießen [o. einschenken]

3. sączyć (wydzielać):

sączyć płyn

sączyć płyn

4. sączyć (filtrować):

sączyć roztwór

sączyć roztwór

II . sączyć <‑czy; imp sącz> [sontʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

sączyć (wypływać, przeciekać) (krew, woda)

I . toczyć <‑czy; imp tocz> [totʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. toczyć < св po‑> (turlać):

toczyć beczkę

toczyć kulkę

toczyć kulkę

toczyć wzrokiem

den Blick umherschweifen lassen

2. toczyć (prowadzić):

toczyć rokowania

toczyć wojnę

toczyć spór

einen Streit führen

toczyć bitwę

sich дат einen Kampf liefern

3. toczyć (nadawać kształt):

toczyć śrubę

toczyć dzban, miskę

toczyć drewno

4. toczyć geh (drążyć):

5. toczyć geh (ściągać):

toczyć wino

rzeka toczy wody

der Fluss м fließt

6. toczyć прен geh (wyniszczać):

toczyć kogoś

an jdm zehren [o. nagen]

toczy go rak

der Krebs м zehrt an ihm

II . toczyć <‑czy; imp tocz> [totʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. toczyć < св po‑>:

toczyć (turlać się) (beczka, koło)

toczyć (piłka)

toczyć (piłka)

fortuna kołem się toczy proverbial

das Glücksrad ср dreht sich proverbial

2. toczyć < св po‑>:

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

hinunterkullern

3. toczyć < св po‑> geh:

toczyć (dziać się) (sprawy, wypadki)

sich вин abspielen

rzecz toczy się o kogoś/coś

es dreht sich um jdn/etw

rzecz toczy się o kogoś/coś

es ist die Rede f von jdm/etw

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw geht seinen gewohnten Gang

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw verläuft wie immer

coś toczy się nowym [lub innym] torem

etw nimmt einen neuen Verlauf

4. toczyć geh:

toczyć (być prowadzonym) (dyskusja, rokowania)

geführt werden

5. toczyć разг (iść ociężale):

trotteln разг

latschen разг

I . tuczyć <‑czy; imp tucz св u‑> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. tuczyć zwierzęta:

pańskie oko konia tuczy proverbial

wie die Pflege f , so die Erträge f

pańskie oko konia tuczy proverbial

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding proverbial

2. tuczyć шег разг ludzi:

mästen прен разг

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter f mästete uns immer mit ihren Leckereien прен разг

II . tuczyć <‑czy; imp tucz> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх tylko imperf

tuczyć (pokarmy):

słodycze tuczą

Süssigkeiten fpl machen dick

Phrases:

kradzione nie tuczy proverbial

Gestohlenes ср macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; imp tucz> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. tuczyć (zwierzęta):

gemästet werden

2. tuczyć шег разг (człowiek):

in sich вин hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

Искате ли да добавите дума, израз или превод?

Изпратете ни нов запис.

Преглеждане на речниците

полски

Избор на език Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski