TUCZYĆ - полски-немски превод

I. tuczyć <‑czy; imp tucz св u‑> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ прх

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy proverbial

wie die Pflege f , so die Erträge f

pańskie oko konia tuczy proverbial

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding proverbial

2. tuczyć шег разг ludzi:

tuczyć

mästen прен разг

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter f mästete uns immer mit ihren Leckereien прен разг

II. tuczyć <‑czy; imp tucz> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх tylko imperf

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten fpl machen dick

Phrases:

kradzione nie tuczy proverbial

Gestohlenes ср macht nicht fett

III. tuczyć <‑czy; imp tucz> [tutʃɨtɕ] ГЛАГ рефл

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć шег разг (człowiek):

tuczyć

in sich вин hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)

Gospodarka olęderska nastawiona była w dużej mierze na hodowlę; sprowadzano rasowe bydło holenderskie i tuczono woły przeznaczone na rynek gdański.

pl.wikipedia.org

Tuczyć można zarówno samce jak i samice, jednak w przypadku samców wiąże się to prawie zawsze z kastracją.

pl.wikipedia.org

Przy wystąpieniu korzystnych warunków, larwy żerują ("tuczą się") około trzech do czterech dni.

pl.wikipedia.org

Jest to opowiadanie grozy, w którym główny bohater jest przekonany, że własna rodzina tuczy go w celach konsumpcji.

pl.wikipedia.org

Były to tereny wiejskie, względnie bogate, z urbarium z roku 1561 wynika iż znajdowała się tam jedna karczma, cztery stawy rybne, las dębowy gdzie tuczono świnie żołędziami, będący własnością społeczności.

pl.wikipedia.org