Преводи за „gęgnąć“ в полски » немски речника

zegnać [zegnatɕ]

zegnać св od zganiać

Вижте също: zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] ГЛАГ прх св разг (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] ГЛАГ рефл св (zmęczyć się)

zganiać

sich дат die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; св zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] ГЛАГ прх

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen

I . żegnać¹ <‑na; св po‑> [ʒegnatɕ] ГЛАГ прх

żegnać kogoś

jdn verabschieden

II . żegnać¹ <‑na; св po‑> [ʒegnatɕ] ГЛАГ нпрх

żegnaj!

leb wohl!

III . żegnać¹ <‑na; св po‑> [ʒegnatɕ] ГЛАГ рефл

żegnać się z kimś

sich вин von jdm verabschieden

żegnać się z kimś

von jdm Abschied nehmen

Phrases:

żegnać się ze światem geh

aus dem Leben scheiden

odegnać [odegnatɕ]

odegnać св od odganiać

Вижте също: odganiać

odganiać <‑ia; св odgonić [lub odegnać]> [odgaɲatɕ] ГЛАГ прх

odganiać

wegjagen

odganiać

fortjagen

odganiać psa od stołu

den Hund vom Tisch wegjagen

Phrases:

i kijem go nie odgoni

er ist nicht loszuwerden

gęgać <gęga; св gęgnąć> [geŋgatɕ] ГЛАГ нпрх

1. gęgać прен (bełkotać):

gęgać

nuscheln разг

gęgać

brummeln

2. gęgać tylko imperf разг (gadać):

gęgać

plappern разг

gęgać

schnattern разг

3. gęgać:

gęgać (wydawać dźwięk) (gęś)

schnattern

legnąć [legnoɲtɕ]

legnąć → lec

Вижте също: lec

lec <legnie> [lets] ГЛАГ нпрх св geh

1. lec (położyć się):

lec

sich вин [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < св po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec прен (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt f versank in Schutt und Asche

nagnać [nagnatɕ]

nagnać св od naganiać

Вижте също: naganiać

naganiać <‑ia; imp ‑aj; св nagnać [lub nagonić]> [nagaɲatɕ] ГЛАГ прх

naganiać (napędzić):

naganiać

antreiben

naganiać zwierzęta

zusammentreiben

naganiać liście, chmury

herbeitreiben

naganiać liście, chmury

heranwehen

Phrases:

naganiać kogoś do roboty/nauki

jdn zum Arbeiten/Lernen antreiben

I . pognać [pognatɕ] св

pognać → pogonić

II . pognać [pognatɕ] ГЛАГ прх прен geh (być przyczyną wyjazdu lub powrotu)

pognać

hintreiben

bieda pognała ich na Zachód

die Armut f hat sie nach Westen [hin]getrieben

III . pognać [pognatɕ] ГЛАГ нпрх прен разг (pomyśleć o kimś/czymś)

jej myśli pognały ku rodzinie

ihre Gedanken mpl führten sie zu ihrer Familie

Вижте също: pogonić

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić св od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] ГЛАГ прх св

1. pogonić разг (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić разг (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić разг (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić прен geh (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] ГЛАГ нпрх св

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić прен geh (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

wygnać [vɨgnatɕ]

wygnać св od wyganiać

Вижте също: wyganiać

wyganiać <‑ia; св wygonić [lub wygnać]> [vɨgaɲatɕ] ГЛАГ прх

wyganiać

fortjagen

wyganiać

hinaustreiben

wyganiać kogoś z domu

jdn aus dem Haus werfen [o. jagen]

zagnać [zagnatɕ]

zagnać св od zaganiać

Вижте също: zaganiać

zaganiać <‑ia> [zagaɲatɕ] ГЛАГ прх разг

1. zaganiać < св zagonić> (goniąc doprowadzić do śmierci):

zaganiać

zu Tode hetzen

psy zagoniły zająca na śmierć

die Hunde mpl haben den Hasen zu Tode gehetzt

2. zaganiać < св zagnać> <[lub zagonić]> (zapędzić kogoś lub coś):

zaganiać

treiben

zaganiać krowy do obory

die Kühe in den Stall hineintreiben

3. zaganiać < св zagnać> <[lub zagonić]>:

zaganiać

antreiben

zaganiać kogoś do pracy

jdn zur Arbeit antreiben

dognać [dognatɕ]

dognać св od doganiać

Вижте също: doganiać

doganiać <‑ia; св dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] ГЛАГ прх

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni proverbial

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać прен (dorównać):

doganiać

einholen