Преводи за „ukazati“ в полски » немски речника

I . ukazać [ukazatɕ] св, ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; imp ‑zuj> ГЛАГ прх geh

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] св, ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; imp ‑zuj> ГЛАГ рефл geh

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich вин zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich вин zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

I . ukarać <‑arze; imp ukarz> [ukaratɕ]

ukarać св od karać

II . ukarać <‑arze; imp ukarz> [ukaratɕ] ГЛАГ прх св

ukarać kogoś przykładnie

an jdm ein Exempel statuieren

kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera proverbial

wen Gott м bestrafen möchte, dem nimmt er den Verstand

Вижте също: karać

karać <karze; imp karz; св u‑> [karatɕ] ГЛАГ прх

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

ukaz <род ‑u, мн ‑y> [ukas] СЪЩ м

1. ukaz ИСТ:

ukaz

Erlass м

wydać ukaz

einen Erlass herausgeben

2. ukaz t. шег разг (polecenie):

ukaz

Anordnung f

ukaz

Anweisung f

dostałem ukaz od szefa, by przyspieszyć pracę

ich bekam vom Chef die Anweisung, die Arbeit voranzutreiben

kazać <każe> [kazatɕ] ГЛАГ нпрх

kazać komuś coś zrobić

jdn etw machen lassen

kazać komuś coś zrobić

jdn anweisen, etw zu tun

rób, co ci każę

mach [o. tu] , was ich [dir] sage

kazać komuś na siebie czekać

jdn auf sich вин warten lassen

jak każe zwyczaj

wie es die Sitte f gebietet geh

jak każe zwyczaj

wie es sich gehört

skaza <род ‑zy, мн ‑zy> [skaza] СЪЩ f

1. skaza (rysa):

skaza

Macke f

2. skaza прен (hańba):

skaza na honorze

Schandfleck м

bez skazy

makellos

3. skaza МЕД:

skaza

Diathese f

okazać [okazatɕ]

okazać св od okazywać

Вижте също: okazywać

I . okazywać <‑zuje; св okazać> [okazɨvatɕ] ГЛАГ прх

1. okazywać (pokazywać):

okazywać bilet, paszport

vorlegen

okazywać bilet, paszport

vorzeigen

2. okazywać (objawiać):

okazywać gniew, niepokój, współczucie, zdumienie

zeigen

okazać pomoc

Hilfe leisten

3. okazywać (przejawiać):

okazywać odwagę

beweisen

okazywać odwagę

zeigen

okazywać zainteresowanie

[be]zeigen

okazywać zainteresowanie

bekunden geh

II . okazywać <‑zuje; св okazać> [okazɨvatɕ] ГЛАГ рефл (wyjaśnić się)

okazało się, że...

es hat sich herausgestellt [o. erwiesen] , dass ...

jak się okazuje

wie es sich herausstellt

jak się okazało

wie es sich herausstellte [o. erwies]

to się dopiero okaże

das wird sich erst zeigen

skazać [skazatɕ]

skazać св od skazywać

Вижте също: skazywać

I . skazywać <‑zuje; св skazać> [skazɨvatɕ] ГЛАГ прх ЮР

skazać kogoś na karę dziesięciu lat więzienia/dożywocia

jdn zu zehn Jahren/lebenslänglicher Haft verurteilen

skazujący wyrok na śmierć

Todesurteil ср

II . skazywać <‑zuje; св skazać> [skazɨvatɕ] ГЛАГ рефл

skazywać się na coś

sich вин zu etw verurteilen

kazanie <род ‑ia, мн ‑ia> [kazaɲe] СЪЩ ср

1. kazanie (przemówienie):

kazanie

Predigt f

wygłosić kazanie

eine Predigt halten

wygłosić kazanie

predigen

siedzieć jak na tureckim kazaniu

[immer] nur Bahnhof verstehen разг

2. kazanie прен (strofowanie):

kazanie

[Straf]predigt f

prawić [lub palnąć] komuś kazanie

jdm eine Strafpredigt halten

prawić [lub palnąć] komuś kazanie

jdm die Leviten lesen

skazany¹ [skazanɨ] ПРИЛ

1. skazany ЮР:

skazany

verurteilt

2. skazany прен (nieuchronnie narażony):

skazany na porażkę [lub niepowodzenie]

zum Scheitern verurteilt

kazaski [kazaski] ПРИЛ

kazaski → kazachski

Вижте също: kazachski

kazachski [kazaxski] ПРИЛ

kazachski

kasachisch

kazachskie pochodzenie

kasachische Herkunft f

okazale [okazale] НРЧ

okazale

prächtig

okazale

stattlich

prezentować się okazale

prächtig aussehen

okazały [okazawɨ] ПРИЛ

1. okazały (pokaźny):

okazały człowiek

stattlich

okazały pałac

prachtvoll

okazały pałac

herrlich

2. okazały (wspaniały):

okazały przyjęcie

prachtvoll

okazały przyjęcie

herrlich