niepowodzenie <род ‑ia, мн ‑ia> [ɲepovodzeɲe] СЪЩ ср
1. niepowodzenie (brak powodzenia):
- niepowodzenie
-
2. niepowodzenie (porażka):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
CIA przygotowało szczegółowy wewnętrzny raport, który za przyczynę niepowodzenia inwazji wskazywał wewnętrzną niekompetencję.
pl.wikipedia.org Sporadycznie zdarzały się również próby ucieczek, z których większość kończyła się niepowodzeniem.
pl.wikipedia.org Proces budowania tej hierarchii jest z założenia twórczy i pełen niepowodzeń, dlatego psychonerwice uważał nie za chorobę, a naturalny sposób tworzenia się tej hierarchii.
pl.wikipedia.org Pierwsza próba wyciągnięcia kamienia z rzeki miała miejsce w 1889 roku i zakończyła się niepowodzeniem.
pl.wikipedia.org Próba zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ płytkie wody delty uniemożliwiły pancernikowi zbliżenie się na odpowiednią odległość.
pl.wikipedia.org