Преводи за świadczą в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

I . oświadczać <‑cza; св oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] ГЛАГ прх (zakomunikować)

oświadczać

erklären

II . oświadczać <‑cza; св oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] ГЛАГ рефл (proponować małżeństwo)

oświadczać się komuś

jdm einen Heiratsantrag machen

oświadczać się komuś

um jds Hand anhalten

I . świadczyć <‑czy; imp świadcz> [ɕfjattʃɨtɕ] ГЛАГ прх (wykonywać)

świadczyć usługi

leisten

wyświadczyć komuś grzeczność

jdm einen Höflichkeitsdienst erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

II . świadczyć <‑czy; imp świadcz> [ɕfjattʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх

1. świadczyć (zeznawać):

świadczyć

aussagen

świadczyć

bezeugen

świadczyć przeciwko oskarżonemu/na korzyść oskarżonego

als Zeuge м zu Ungunsten/zu Gunsten des Angeklagten aussagen

2. świadczyć (wskazywać):

świadczyć o czymś

von etw zeugen

świadczyć o czymś

etw bestätigen

to świadczy o tym, że...

das zeugt davon, dass ...

to dobrze/źle o niej świadczy

das spricht für/gegen sie

doświadczać <‑cza; св doświadczyć> [doɕfjattʃatɕ] ГЛАГ прх

1. doświadczać (doznać):

doświadczać czegoś (głodu, uczucia)

etw empfinden

doświadczać czegoś (przykrości)

etw erfahren

doświadczać biedy

Armut erfahren

doświadczyć czegoś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

2. doświadczać (poddać próbie):

doświadczać kogoś

jdn prüfen [o. auf die Probe stellen]

los go ciężko doświadczył

das Schicksal ср hat ihn hart getroffen

życie ciężko go doświadczyło

das Leben ср hat ihn schwer [o. hart] geprüft

życie ciężko go doświadczyło

er hat in seinem Leben viel leiden müssen

zaświadczać <‑cza; св zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] ГЛАГ прх

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

I . poświadczać <‑cza; св poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛАГ прх

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort м ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; св poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] ГЛАГ нпрх

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

wyświadczać <‑cza> [vɨɕfjattʃatɕ], wyświadczyć [vɨɕfjattʃɨtɕ] ГЛАГ прх св geh

wyświadczać komuś grzeczność/przysługę

jdm eine Gefälligkeit/einen Dienst erweisen

oświadczyć [oɕfjattʃɨtɕ]

oświadczyć св od oświadczać

Вижте също: oświadczać

I . oświadczać <‑cza; св oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] ГЛАГ прх (zakomunikować)

oświadczać

erklären

II . oświadczać <‑cza; св oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] ГЛАГ рефл (proponować małżeństwo)

oświadczać się komuś

jdm einen Heiratsantrag machen

oświadczać się komuś

um jds Hand anhalten

uświadczyć <‑czy; imp ‑dcz> [uɕfjattʃɨtɕ] ГЛАГ прх св разг (zastać kogoś)

uświadczyć

vorfinden

uświadczyć

erwischen разг

syna nie uświadczysz w domu

den Sohn erwischst du zu Hause nicht разг

świadkowa [ɕfjatkova] СЪЩ f

świadkowa → świadek

Вижте също: świadek , świadek

świadek² (-dkowa) <род ‑dka, мн ‑dkowie> [ɕfjadek] СЪЩ м (f) (osoba na ślubie)

świadek (-dkowa)

Trauzeuge(Trauzeugin) м (f)

świadek¹ <род ‑dka, мн ‑dkowie> [ɕfjadek] СЪЩ м

1. świadek ЮР:

świadek

Zeuge(Zeugin) м (f)

naoczny świadek

Augenzeuge м

świadek oskarżenia/obrony

Belastungs-/Entlastungszeuge м

świadek koronny

Kronzeuge м

świadek przeszukania [lub rewizji]

Durchsuchungszeuge м

świadek Jehowy РЕЛ

Zeuge Jehovas

wystąpić jako świadek

als Zeuge auftreten

wzywać kogoś na świadka

jdn als Zeugen vorladen

powołać kogoś na świadka

jdn als [o. zum] Zeugen anrufen

2. świadek (osoba współobecna):

świadek

Zeuge(Zeugin) м (f)

być świadkiem czegoś

Zeuge von etw sein

przy świadkach

vor Zeugen

bez świadków

ohne Zeugen

biorę cię na świadka, że...

du bist [mein] Zeuge, dass ...

Bóg mi świadkiem! geh

bei Gott

Bóg mi świadkiem! geh

so wahr ich lebe!

świadczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [ɕfjattʃeɲe] СЪЩ ср

1. świadczenie (wykonywanie):

świadczenie usług

Ausführung f von Dienstleistungen

2. świadczenie ЮР:

świadczenie

Leistung f

świadczenie wzajemne

Gegenleistung f

skarga o zwrot nienależnego świadczenia

Rückgriffskondiktion f

3. świadczenie zwykle lm АДМ:

świadczenie (obowiązkowe usługi)

Leistungen fpl

świadczenie (pomoc materialna)

Unterstützung f

świadczenie (pomoc materialna)

Unterhalt м

świadczenia socjalne

Sozialleistungen fpl

świadczenia pozapłacowe

Lohnnebenleistungen fpl

świadczenia rzeczowe

Sachleistungen fpl

świadczenia w naturze

Naturalleistungen fpl

doświadczalny [doɕfjattʃalnɨ] ПРИЛ

1. doświadczalny (przeznaczony do doświadczeń):

doświadczalny stacja

Versuchs-

pilot doświadczalny

Testpilot м

królik doświadczalny

Versuchskaninchen ср

2. doświadczalny (empiryczny):

doświadczalny

empirisch geh

przyświadczać <‑cza> [pʃɨɕfjattʃatɕ], przyświadczyć [pʃɨɕfjattʃɨtɕ] ГЛАГ нпрх св geh

przyświadczać

bezeugen

każdy przyświadczy, że nauka języka fińskiego jest trudna

jeder bezeugt, dass es schwierig ist, Finnisch zu lernen

świadomy [ɕfjadomɨ] ПРИЛ geh

1. świadomy (zdający sobie sprawę):

być świadomym czegoś

sich дат einer Sache род bewusst sein

2. świadomy (zamierzony):

świadomy decyzja, wybór

bewusst

świadkować <‑kuje; imp ‑kuj> [ɕfjatkovatɕ] ГЛАГ нпрх разг

świadkować

Trauzeuge [o. Trauzeugin] sein

świadkować na ślubie

Trauzeuge bei einer Hochzeit sein

świadectwo <род ‑wa, мн ‑wa> [ɕfjadetstfo] СЪЩ ср

1. świadectwo АДМ (dokument):

świadectwo

Zeugnis ср

świadectwo szkolne

Schulzeugnis ср

świadectwo dojrzałości

Reifezeugnis ср

świadectwo niekaralności

Führungszeugnis ср

świadectwo ślubu/urodzenia/zgonu

Heirats-/Geburts-/Sterbeurkunde f

świadectwo lekarskie

ärztliches Attest ср

świadectwo szczepień

Impfschein м

świadectwo szczepień

Impfpass м

wystawić komuś jakieś świadectwo

jdm ein Zeugnis ausstellen

wystawić czemuś złe świadectwo

etw дат ein schlechtes Zeugnis ausstellen

2. świadectwo (fakt):

świadectwo

Beweis м

świadectwo

Zeugnis ср

być świadectwem czegoś geh

Zeugnis von etw sein

3. świadectwo ФИН:

świadectwo

Schein м

świadectwo

Bescheinigung f

świadectwo subskrypcji na nowe akcje

Zeichnungsschein м

świadectwo tymczasowe

Zwischenschein м

doświadczalnie [doɕfjattʃalɲe] НРЧ

doświadczalnie

empirisch geh

doświadczalnie

experimentell