Преводи за „abraço“ в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

abrazja <род ‑ji, мн ‑je> [abrazja] СЪЩ f

1. abrazja GEO (niszczenie wybrzeża przez fale):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Abtragung f

2. abrazja МЕД (wyłyżeczkowanie):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Ausschabung f

3. abrazja ТЕХ:

abrazja

Abrasion f

abrazja

[abrasiver] Verschleiß м

wabiąco [vabjontso] НРЧ

wabiąco

[ver]lockend

żrąco [ʒrontso] НРЧ

żrąco

ätzend

działać żrąco

ätzend wirken

I . gorąco <род ‑ca, no pl > [gorontso] СЪЩ ср (upał)

gorąco

Hitze f

II . gorąco [gorontso] НРЧ

1. gorąco (ciepło):

gorąco

heiß

gorąco mi

mir ist heiß

na gorąco

sofort

na gorąco

auf der Stelle

wiadomości na gorąco

brandaktuelle Nachrichten fpl разг

2. gorąco (serdecznie) прен:

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

herzlich

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

leidenschaftlich

3. gorąco (niebezpiecznie):

robi się gorąco

es wird gefährlich

sytuacja robi się coraz bardziej gorąca

die Lage f wird immer gefährlicher

ladaco [ladatso] СЪЩ ср lub м inv geh

ladaco

Taugenichts м прин przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imp babrz> [babratɕ] ГЛАГ нпрх разг

1. babrać (grzebać):

babrać

manschen разг

babrać

[herum]stochern разг

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

babrać

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imp babrz св u‑> [babratɕ] ГЛАГ прх разг (brudzić)

babrać

beschmieren

babrać

bekleckern разг

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen разг

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imp babrz> [babratɕ] ГЛАГ рефл разг

1. babrać (robić coś powoli):

babrać

herumtrödeln разг

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln разг

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < св u‑> (brudzić się):

babrać

sich вин bekleckern разг

ubabrać się czymś

sich вин mit etw bekleckern [o. dreckig machen] разг

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać св od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] ГЛАГ прх св

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] прен

nabrać wody w usta

sich вин in Schweigen hüllen

Вижте също: nabierać

I . nabierać <‑ra; св nabrać> [nabjeratɕ] ГЛАГ прх

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich дат zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich дат angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać разг (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden прен

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten geh

nabierać kogoś

jdn reinlegen разг

5. nabierać разг (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen разг

nabierać

reinlegen разг

II . nabierać <‑ra; св nabrać> [nabjeratɕ] ГЛАГ рефл (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich вин betrügen [o. prellen] [o. reinlegen разг ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać св od zabierać

Вижте също: zabierać

I . zabierać <‑ra; св zabrać> [zabjeratɕ] ГЛАГ прх

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen разг

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen разг

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden geh

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; св zabrać> [zabjeratɕ] ГЛАГ рефл

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich вин an etw вин heranmachen разг

2. zabierać разг (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich дат jdn vornehmen [o. vorknöpfen] разг

3. zabierać обикн св разг (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać разг (wynosić się):

zabierać

abhauen разг

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab разг ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! разг