Преводи за „zufälig“ в немски » полски речника

I . zu̱fällig ПРИЛ

zufällig

przypadkowy

das war rein zufällig

to był czysty przypadek м

zufällige Reihe

przypadkowy rząd м [lub szereg м ]

II . zu̱fällig НРЧ

zufällig sehen, treffen:

zufällig

przypadkowo

weißt du zufällig, wie viel das kostet? разг

[czy] wiesz przypadkiem, ile to kosztuje?

mụfflig ПРИЛ НРЧ a. прин разг

mufflig → muffelig

Вижте също: muffelig

mụffelig ПРИЛ НРЧ a. прин разг

muffelig → muffig

zu̱|fallen ГЛАГ нпрх irr +sein

1. zufallen:

zufallen (sich von selbst schließen) (Tür, Fenster)

zatrzaskiwać [св zatrzasnąć] się

ihm fallen vor Müdigkeit die Augen zu

oczy ntpl mu się kleją ze zmęczenia

2. zufallen (zuteil werden):

jdm zufallen (Erbe)

przypadać [св przypaść] komuś [w udziale]

3. zufallen:

zufallen (zukommen) (Vergünstigung, Aufgabe)

przypadać [св przypaść]

zufallen (Entscheidung, Verantwortung)

spadać [св spaść]

4. zufallen (leicht erwerben):

ihr scheinen die guten Ideen einfach so zuzufallen

wydaje się, że dobre pomysły mpl przychodzą jej do głowy bez trudu

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> СЪЩ м

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

Zufall

przypadek м

Zufall

traf м

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall разг

przypadkiem

2. Zufall разг (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka f !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

zufọlge [tsu​ˈfɔlgə] ПРЕДЛ +род o nachgestellt: дат

zufolge

według

zufolge

stosownie do

zufolge

zgodnie z

dem Lexikon zufolge

według leksykonu

dem Bericht zufolge, zufolge des Berichts

według raportu

dem Befehl zufolge

według rozkazu

da̱malig [ˈdaːmaːlɪç] ПРИЛ attr

damalig

ówczesny

fa̱u̱lig ПРИЛ

faulig → faul

Вижте също: faul

I . fa̱u̱l [faʊl] ПРИЛ

1. faul (nicht fleißig):

faul

leniwy

so ein fauler Kerl!

co za leniwy chłopak м !

sich auf die faule Haut legen

oddać się lenistwu

2. faul (verfault):

faul Lebensmittel

zepsuty

faul Wasser

nieświeży

faul Obst, Laub

zgniły

faul Holz

zbutwiały

faul Zahn

spróchniały

3. faul прин разг (zweifelhaft):

faul Kompromiss

wątpliwy

faul Ausrede

wykrętny

an der Sache ist etw faul

ta sprawa f jest podejrzana разг

das ist doch alles fauler Zauber

to po prostu czysty szwindel м [lub przekręt м ] разг

4. faul alt:

faul (säumig) Kredit

zaległy

faul (nachlässig) Schuldner

opieszały

II . fa̱u̱l [faʊl] НРЧ

1. faul (träge):

faul herumliegen

leniwie

2. faul (verfault):

etw riecht faul

coś śmierdzi zgnilizną

zu̱gig [ˈtsuːgɪç] ПРИЛ

hier ist es zugig

tutaj jest przeciąg м