в PONS речника
I. zer·bre·chen* irr ГЛАГ прх +haben
1. zerbrechen (in Stücke zerbrechen):
II. zer·bre·chen* irr ГЛАГ нпрх +sein
Kopf <-[e]s, Köpfe> [kɔpf, мн ˈkœpfə] СЪЩ м
1. Kopf АНАТ (Haupt):
2. Kopf:
4. Kopf kein мн:
5. Kopf kein мн (Verstand, Intellekt):
6. Kopf kein мн (Wille):
7. Kopf kein мн (Person):
8. Kopf:
Phrases:
"География"
| ich | zerbreche |
|---|---|
| du | zerbrichst |
| er/sie/es | zerbricht |
| wir | zerbrechen |
| ihr | zerbrecht |
| sie | zerbrechen |
| ich | zerbrach |
|---|---|
| du | zerbrachst |
| er/sie/es | zerbrach |
| wir | zerbrachen |
| ihr | zerbracht |
| sie | zerbrachen |
| ich | habe | zerbrochen |
|---|---|---|
| du | hast | zerbrochen |
| er/sie/es | hat | zerbrochen |
| wir | haben | zerbrochen |
| ihr | habt | zerbrochen |
| sie | haben | zerbrochen |
| ich | hatte | zerbrochen |
|---|---|---|
| du | hattest | zerbrochen |
| er/sie/es | hatte | zerbrochen |
| wir | hatten | zerbrochen |
| ihr | hattet | zerbrochen |
| sie | hatten | zerbrochen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.