Преводи за „Tragbild“ в полски » немски речника

tragi [tragi] СЪЩ

tragi мн < род мн ‑gów> <[lub trag]> przest (nosze):

tragi

Trage f

tragik <род ‑a, мн ‑icy> [tragik] СЪЩ м

1. tragik ЛИТ (autor tragedii):

tragik

Tragiker(in) м (f)

tragik

Tragödiendichter(in) м (f)

2. tragik ТЕАТ (aktor):

tragik

Tragöde(Tragödin) м (f)

tragizm <род ‑u, loc ‑zmie, no pl > [tragism] СЪЩ м t. прен geh ЛИТ

tragizm

Tragik f

tragizm sytuacji

Tragik der Situation

tragedia <род ‑ii, мн ‑ie> [tragedja] СЪЩ f

1. tragedia (nieszczęśliwe wydarzenie):

tragedia

Tragödie f

tragedia

Katastrophe f

nie rób z tego tragedii!

mach doch nicht gleich eine Tragödie [o. ein Drama] daraus!

2. tragedia:

tragedia ЛИТ, ТЕАТ

Tragödie f

tragediowy [tragedjovɨ] ПРИЛ

tragediowy ЛИТ, ТЕАТ

Tragödien-

wątek tragediowy

Pechsträhne f

tragarz <род ‑a, мн ‑e> [tragaʃ] СЪЩ м

tragarz

Gepäckträger(in) м (f)

I . tracić <‑ci; imp ‑ać св s‑> [tratɕitɕ] ГЛАГ прх

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić geh (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; imp ‑ać св s‑> [tratɕitɕ] ГЛАГ нпрх

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci proverbial

der Geizige м verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci proverbial

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

tracki [tratski] ПРИЛ ИСТ

tracki

Thrazien-

tracki

thrakisch

I . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] св ГЛАГ прх

trafiać (strzelić):

trafiać

treffen

Phrases:

trafić w dziesiątkę

ins Schwarze treffen

na chybił trafił

wahllos

na chybił trafił

aufs Geratewohl разг

trafiony strzałą Amora

von Amors Pfeil getroffen

II . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] св ГЛАГ нпрх

1. trafiać (nie chybiać):

trafiać do czegoś/w coś

etw/in etw вин treffen

trafić w dziesiątkę

ins Schwarze treffen прен

2. trafiać обикн св (dotrzeć gdzieś):

trafić do domu

nach Hause gelangen

trafić do domu

den Weg nach Hause finden

coś trafia komuś do gustu

etw trifft jds Geschmack

coś trafia komuś do przekonania

etw überzeugt jdn

moje argumenty trafiają w próżnię

meine Argumente ntpl gehen ins Leere

trafić po nitce do kłębka

die Wahrheit finden

trafić po nitce do kłębka

etw entwirren

trafić na afisz

auf den Spielplan gelangen

trafić na ławę oskarżonych

auf die Anklagebank geraten

trafić z deszczu pod rynnę

vom Regen in die Traufe kommen

3. trafiać (znaleźć się gdzieś):

trafić do szpitala

ins Krankenhaus geraten [o. eingeliefert werden]

trafić do czyichś rąk

in jds Hände geraten

dobrze/źle trafić

Glück/Pech haben

4. trafiać обикн св (spotkać się z kimś/czymś):

trafić na kogoś

jdm begegnen

trafić na kogoś

jdn [an]treffen

trafić na coś

auf etw вин stoßen [o. treffen]

trafił akurat na kolację

er kam gerade zum Abendessen

trafić na śnieżycę

in einen Schneesturm geraten

trafić na trop czegoś

jdm auf die Spur kommen

trafił swój na swego proverbial

er hat seinen Meister gefunden proverbial

trafiła kosa na kamień proverbial

er ist an den Rechten gekommen proverbial

5. trafiać (zjawić się w danym momencie):

trafić na moment, w którym...

den Moment erwischen, in dem ... разг

trafić na moment, w którym...

in dem Moment auftauchen, in dem ...

III . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] св ГЛАГ рефл

1. trafiać:

trafiać (przydarzyć się) (gratka, okazja)

sich вин ereignen

trafiło się jak ślepej kurze ziarnko proverbial

auch ein blindes Huhn ср findet ein Korn

2. trafiać (występować rzadko):

trafiać

gelegentlich vorkommen