Преводи за „Oblast“ в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

oblat <род ‑a, мн ‑aci> [oblat] СЪЩ м РЕЛ

1. oblat мн (zakon):

oblat

Oblatenmissionare mpl

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate м

3. oblat ИСТ:

oblat

Oblate м

oblać [oblatɕ]

oblać св od oblewać

Вижте също: oblewać

I . oblewać <‑wa; св oblać> [oblevatɕ] ГЛАГ прх

1. oblewać (polewać):

oblewać kogoś/coś czymś

jdn/etw mit etw übergießen

oblał kogoś zimny pot

jdm brach der kalte Schweiß aus

oblewać kogoś/coś łzami

jdn/etw beweinen

oblać kogoś zimną wodą

jdn mit kaltem Wasser übergießen

2. oblewać (pokrywać):

oblewać ciasto czekoladą

den Kuchen mit Schokoladenguss überziehen [o. bestreichen]

3. oblewać УЩЕ:

oblewać egzamin

verhauen разг

oblewać egzamin

verbocken разг

4. oblewać разг (świętować):

oblewać mieszkanie, awans

begießen разг

oblewać mieszkanie, awans

feiern

5. oblewać:

oblewać (otaczać) (morze, jezioro)

umspülen

oblewać (otaczać) (morze, jezioro)

umgeben

II . oblewać <‑wa; св oblać> [oblevatɕ] ГЛАГ рефл

1. oblewać (wylewać coś na siebie):

oblewać

sich вин mit etwas begießen

oblać się gorącą zupą

heiße Suppe über sich вин schütten

oblać się rumieńcem

[bis über beide Ohren] rot werden

oblać się rumieńcem

stark erröten

2. oblewać (moczyć się wzajemnie):

oblewać

sich вин [o. einander] nass machen

w upały dzieci oblewały się wodą

an heißen Tagen bespritzten sich die Kinder ntpl mit Wasser

oblot <род ‑u, мн ‑y> [oblot] СЪЩ м

1. oblot АВИО (okrążenie czegoś):

oblot

Umkreisen ср [im Flug]

oblot

Umrunden ср

oblot

eine Runde drehen

samolot dokonał oblotu miasta

das Flugzeug ср drehte eine Runde über der Stadt

2. oblot АВИО (próbny lot):

oblot

Probeflug м

3. oblot (swobodne latanie):

oblot

Freiflug м

oblacja <род ‑ji, мн ‑je> [oblatsja] СЪЩ f geh

1. oblacja (złożenie ofiary):

oblacja

Darbringung f geh [o. Darreichung f geh ] eines Opfers

2. oblacja (ofiara):

oblacja

Opfer ср

oblacja

Opfergabe f

oblader <род ‑dra, мн ‑dry> [oblader] СЪЩ м zwykle lm (rodzaj deski)

oblader

Schwarte f

oblader

Schwartling м

oblatać [oblatatɕ]

oblatać св od oblatywać

Вижте също: oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; св oblecieć> [oblatɨvatɕ] ГЛАГ прх

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund м rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać разг (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern разг

II . oblatywać² <‑tuje; св oblecieć> [oblatɨvatɕ] ГЛАГ нпрх

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; св oblatać> [oblatɨvatɕ] ГЛАГ прх АВИО

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

obława <род ‑wy, мн ‑wy> [obwava] СЪЩ f

1. obława (polowanie):

obława

Treibjagd f

obława na dziki

Wildschwein[treib]jagd f

2. obława (akcja policyjna):

obława

Razzia f

obława na bandytę

Jagd f nach einem Verbrecher

oblec² [oblets]

oblec св od oblekać

Вижте също: oblekać

I . oblekać <‑ka; св oblec> [oblekatɕ] ГЛАГ прх

1. oblekać разг (powlec):

oblekać

beziehen

oblekać poduszkę

das Kopfkissen beziehen

lubię świeżo obleczoną pościel

ich mag frisch bezogene Bettwäsche

2. oblekać (ubrać coś):

oblekać

anziehen

oblekać czyste ubranie

saubere Kleider anziehen

II . oblekać <‑ka; св oblec> [oblekatɕ] ГЛАГ рефл przest (ubrać się)

oblekać

anlegen

oblekać się w szaty duchowne

geistliche Gewänder anlegen

jej twarz oblokła się smutkiem прен

ihr Gesicht ср nahm einen traurigen Ausruck an

oblig <род ‑u, мн ‑i> [oblik] СЪЩ м

1. oblig:

oblig EKON, ФИН

Schuldschein м f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f geh

oblig

Pflicht f

obleźć [obleɕtɕ]

obleźć св od obłazić

Вижте също: obłazić

I . obłazić <‑zi; imp obłaź св obleźć> [obwaʑitɕ] ГЛАГ прх

1. obłazić (o robakach):

obłazić

herumkriechen

obłazić

wimmeln

kota oblazły pchły

die Katze f wimmelte vor Flöhen

2. obłazić (odpaść, wytrzeć się):

obłazić

abgehen

obłazić

sich вин lösen

farba oblazła z samochodu

die Farbe f ging vom Auto ab

II . obłazić <‑zi; imp obłaź> [obwaʑitɕ] ГЛАГ нпрх разг (obchodzić kogoś lub coś)

obłazić

abklappern разг

obleźli całe miasto szukając butów

auf der Suche nach Schuhen klapperten sie die ganze Stadt ab разг

obligo [obligo] СЪЩ ср inv

obligo ФИН, ТЪРГ

Obligo ср

obligo kredytowe

Kreditobligo ср