Преводи за „stolon“ в немски » полски речника

I . stọlz [ʃtɔlts] ПРИЛ

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec м

2. stolz разг (beträchtlich):

stolz Summe

niezły разг

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] НРЧ (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

Ko̱lon <‑s, ‑s [o. Kola]> [ˈkoːlɔn] СЪЩ ср АНАТ

Kolon

okrężnica f

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛАГ прх

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [св kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich дат den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen разг

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [св przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [св pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [св rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [св rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [св rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [св pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛАГ нпрх

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk м wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw вин stoßen

przylegać do czegoś

an etw вин stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [св przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung вин stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [св napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [св przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] ГЛАГ рефл

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw дат stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw дат stoßen

gorszyć [св z‑] się czymś

Stọllen <‑s, ‑> [ˈʃtɔlən] СЪЩ м

[Dresdner] Stollen

[drezdeńska] strucla bożonarodzeniowa f

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛАГ прх

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [св wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [св za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [св wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [св nabić]

5. stopfen разг (satt machen):

stopfen

zapchać разг

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę разг

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] ГЛАГ нпрх

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [св za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [св wywołać] obstrukcję

3. stopfen разг (schlingen):

stopfen

łykać [св po‑] łapczywie

Sto̱la <‑, Stolen> [ˈʃtoːla, ˈstoːla] СЪЩ f

1. Stola (über einem Kleid):

Stola

etola f

2. Stola РЕЛ:

Stola

stuła f

Stọlz <‑es, no pl > СЪЩ м

Stolz

duma f

die Kinder sind sein ganzer Stolz

dzieci ntpl są całą jego chlubą

seinen Stolz haben

mieć swoją dumę [lub swój honor]

stọpp [ʃtɔp] МЕЖД разг

stopp!

stop!

stopp!

stój!

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛАГ прх

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [св przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [св przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [св zakłócić]

stören Leitung

przerywać [св przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛАГ нпрх (lästig sein)

stören

przeszkadzać

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka f przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] ГЛАГ рефл разг (Anstoß nehmen)

sich an etw дат stören

gorszyć [св z‑] się czymś

Вижте също: gestört

gestö̱rt [gə​ˈʃtøːɐ̯t] ПРИЛ

1. gestört ПСИХ (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

skłócony

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

niespokojny

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi