Преводи за „scheibig“ в немски » полски речника

I . sche̱i̱nbar ПРИЛ

scheinbar Gegensatz, Wiederspruch:

scheinbar

pozorny

der Widerspruch besteht nur scheinbar

istnieje tylko pozorna sprzeczność f

II . sche̱i̱nbar НРЧ разг

scheinbar klar, einfach:

scheinbar

pozornie

er hörte scheinbar interessiert zu

[on] słuchał z udawanym zainteresowaniem

ist er schon weg? – scheinbar

już go nie ma? – najwidoczniej

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛАГ прх

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [св rozwieść]

scheiden

udzielać [св udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż м

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [св rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [св po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute разг

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛАГ нпрх +sein

1. scheiden geh (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [св złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [св rozejść] się

scheiden

rozstawać [св rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [св rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie ср jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛАГ рефл

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [св rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [св wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden geh (Wege):

scheiden

rozchodzić [св rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛАГ нпрх

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [св za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce ср

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa f słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc м świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] ГЛАГ безл

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> ГЛАГ нпрх вулг

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać вулг

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [св olać] coś разг

auf etw scheißen

mieć coś w dupie вулг

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie вулг ] twoje dobre rady разг

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie вулг ] ! разг

[ich] scheiß drauf!

olewam to! разг

dịckleibig ПРИЛ

1. dickleibig a. МЕД (Mensch):

dickleibig

otyły

2. dickleibig fig (Buch):

dickleibig

gruby

Sche̱i̱dung <‑, ‑en> СЪЩ f

Scheidung

rozwód м

die Scheidung einreichen

wnieść pozew o rozwód

sche̱i̱ntot ПРИЛ

1. scheintot МЕД:

scheintot sein

być w letargu

2. scheintot a. шег разг (uralt):

scheintot Mensch

bardzo stary

scheintot Mensch

jedną nogą w grobie разг

sche̱i̱tern [ˈʃaɪtɐn] ГЛАГ нпрх +sein

scheitern (Person)

ponosić [св ponieść] klęskę

scheitern (Person)

doznawać [св doznać] porażki

scheitern (Verhandlung, Plan)

nie powieść się

[an jdm/etw] scheitern

doznać [przez kogoś/coś] porażki

er scheiterte mit seinem Plan

jego plan м nie powiódł się

wir sind mit unserer Initiative gescheitert

nasza inicjatywa f spełzła na niczym

die Sache war von vornherein zum Scheitern verurteilt

sprawa f była z góry skazana na niepowodzenie

eine gescheiterte Existenz

nieudana egzystencja f

etw zum Scheitern bringen

udaremniać [св udaremnić] coś

etw zum Scheitern bringen

zniweczyć [lub popsuć] coś

sche̱i̱teln [ˈʃaɪtəln] ГЛАГ прх

sich дат die Haare scheiteln

czesać włosy z przedziałkiem

das Haar scheiteln

zrobić przedziałek we włosach

gescheitelt

[zaczesany] z przedziałkiem

sche̱i̱benweise НРЧ ГАСТР

scheibenweise

w plasterkach

der Käse wird scheibenweise verkauft

ser м jest sprzedawany w plasterkach

fẹttleibig [ˈfɛtlaɪbɪç] ПРИЛ geh

fettleibig Mensch:

fettleibig

otyły

hạrtleibig ПРИЛ

1. hartleibig alt (an Verstopfung leidend):

hartleibig

cierpiący na zatwardzenie [lub obstrukcję]

2. hartleibig (unnachgiebig, stur):

hartleibig Mensch

nieugięty

hartleibig Mensch

uparty

Sche̱i̱ßweib <‑[e]s, ‑er> СЪЩ ср прин вулг

Scheißweib

gówniara f вулг прин

Sche̱i̱tel <‑s, ‑> [ˈʃaɪtəl] СЪЩ м

1. Scheitel (Mittelscheitel, Seitenscheitel):

Scheitel

przedziałek м

2. Scheitel МЕД:

Scheitel

ciemię ср

3. Scheitel (Spitze):

Scheitel

wierzchołek м

Scheitel

szczyt м

vom Scheitel bis zur Sohle

od stóp do głów

4. Scheitel MATH:

Scheitel

wierzchołek м

Sche̱i̱ßer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СЪЩ м(f) прин вулг

1. Scheißer (unangenehmer Mensch):

Scheißer(in)

gnój м прин вулг

Scheißer(in)

zasraniec м прин вулг

2. Scheißer (jd, der nichts gilt):

Scheißer(in)

gówniarz(-ra) м (f) прин вулг

Scheißer(in)

gnojek м прин разг

hau ab, du blöder Scheißer!

spadaj ty głupi gówniarzu! прин вулг