полски » немски

I . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] св ГЛАГ прх

3. narzucać св od rzucać

II . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] св ГЛАГ рефл

Вижте също: rzucać

II . rzucać <‑ca; св rzucić> [ʒutsatɕ] ГЛАГ нпрх

III . rzucać <‑ca; св rzucić> [ʒutsatɕ] ГЛАГ рефл

1. rzucać (miotać się):

sich вин hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

sich вин werfen
sich вин stürzen
sich вин aufs Bett werfen

3. rzucać разг (oburzać się):

reg dich ab! разг

4. rzucać (ściskać kogoś):

6. rzucać (odskakiwać):

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić св od zarzucać

Вижте също: zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; св zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛАГ прх

4. zarzucać (porzucać):

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

II . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; св zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛАГ нпрх

narzutniak <род ‑a, мн ‑i> [naʒutɲak] СЪЩ м GEO

narzutnica <род ‑cy, мн ‑ce> [naʒutɲitsa] СЪЩ f ТЕХ

narzeczeni [naʒetʃeɲi] СЪЩ

narzeczeni мн < род мн ‑czonych> odm jak adj:

Verlobten мн
Brautpaar ср

narzutka <род ‑ki, мн ‑ki> [naʒutka] СЪЩ f geh

narzutowy [naʒutovɨ] ПРИЛ

narzecze <род ‑cza, мн ‑cza> [naʒetʃe] СЪЩ ср

narzępik <род ‑a, мн ‑i> [naʒempik] СЪЩ м ЗООЛ

narzut <род ‑u, мн ‑y> [naʒut] СЪЩ м

1. narzut ТЕХ:

Bewurf м

2. narzut ТЪРГ:

Искате ли да добавите дума, израз или превод?

Изпратете ни нов запис.

Избор на език Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski