в PONS речника
I. köp·fen [ˈkœpfn̩] ГЛАГ прх
Fla·sche <-, -n> [ˈflaʃə] СЪЩ f
1. Flasche (Behälter):
2. Flasche разг:
Kopf <-[e]s, Köpfe> [kɔpf, мн ˈkœpfə] СЪЩ м
1. Kopf АНАТ (Haupt):
2. Kopf:
4. Kopf kein мн:
5. Kopf kein мн (Verstand, Intellekt):
6. Kopf kein мн (Wille):
7. Kopf kein мн (Person):
8. Kopf:
Phrases:
"География"
"Биология"
| ich | köpfe |
|---|---|
| du | köpfst |
| er/sie/es | köpft |
| wir | köpfen |
| ihr | köpft |
| sie | köpfen |
| ich | köpfte |
|---|---|
| du | köpftest |
| er/sie/es | köpfte |
| wir | köpften |
| ihr | köpftet |
| sie | köpften |
| ich | habe | geköpft |
|---|---|---|
| du | hast | geköpft |
| er/sie/es | hat | geköpft |
| wir | haben | geköpft |
| ihr | habt | geköpft |
| sie | haben | geköpft |
| ich | hatte | geköpft |
|---|---|---|
| du | hattest | geköpft |
| er/sie/es | hatte | geköpft |
| wir | hatten | geköpft |
| ihr | hattet | geköpft |
| sie | hatten | geköpft |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.