Преводи за „vyraziť“ в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

wyrazić [vɨraʑitɕ]

wyrazić св od wyrażać

Вижте също: wyrażać

I . wyrażać <‑ża> [vɨraʒatɕ] ГЛАГ прх

1. wyrażać < св wyrazić> geh (wypowiadać):

wyrażać zgodę na coś

zu etw seine Zustimmung geben [o. erteilen]

wyrażać coś słowami

etw mit Worten ausdrücken

wyrażać swoje zdanie

seine Meinung ausdrücken [o. kundtun geh ]

wyrażać pogląd

die Ansicht vertreten

2. wyrażać < св wyrazić> geh (dawać wyraz):

wyrażać swoje rozczarowanie/zadowolenie

seiner Enttäuschung/Zufriedenheit Ausdruck geben [o. verleihen geh ]

wyrazić komuś podziękowanie

jdm seinen Dank abstatten [o. aussprechen]

wyrazić współczucie

sein Beileid aussprechen

3. wyrażać (być wyrazicielem):

wyrażać opinię

vertreten

4. wyrażać (oznaczać):

natężenie wyraża się w amperach

die Stromstärke f wird in Ampere gemessen

II . wyrażać <‑ża> [vɨraʒatɕ] ГЛАГ рефл

1. wyrażać < св wyrazić> geh (wypowiadać się):

źle/dobrze się o kimś wyrażać

sich вин über jdn positiv/negativ äußern

2. wyrażać (wysławiać się):

wyrażać

sich вин ausdrücken

że się tak wyrażę

um es mal so auszudrücken

że się tak wyrażę

wenn ich mal so sagen darf

3. wyrażać (znajdować wyraz):

wyrażać się w czymś

in etw дат zum Ausdruck kommen

wyrażać się w czymś

sich вин in etw дат ausdrücken

4. wyrażać разг (przeklinać):

wyrażać

fluchen

wyrażać

schimpfen

wyraz <род ‑u, мн ‑y> [vɨras] СЪЩ м

1. wyraz (słowo):

wyraz

Wort ср

2. wyraz (przejaw):

wyraz

Ausdruck м

„z wyrazami szacunku”

„hochachtungsvoll“

„wyrazy współczucia”

„mein [o. unser] [aufrichtiges] Beileid ср “

3. wyraz (ekspresja):

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck м

bez wyrazu

ausdruckslos

pełen wyrazu

ausdrucksvoll

pełen wyrazu

ausdrucksstark

nad wyraz [inteligentny/piękny]

ausgesprochen [o. außerordentlich] [intelligent/schön]

dawać czemuś wyraz

einer S. дат Ausdruck verleihen

dawać czemuś wyraz

etw zum Ausdruck bringen

środki wyrazu

Ausdrucksmittel ntpl

4. wyraz MATH:

wyraz

Glied ср

I . razić <razi; imp raź> [raʑitɕ] ГЛАГ нпрх

1. razić tylko imperf:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić tylko imperf geh (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; imp raź> [raʑitɕ] ГЛАГ прх geh

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić св od urażać

Вижте също: urażać

I . urażać <‑ża; св urazić> [uraʒatɕ] ГЛАГ прх geh

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; св urazić> [uraʒatɕ] ГЛАГ рефл geh

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić св od zrażać

Вижте също: zrażać

I . zrażać <‑ża; св zrazić> [zraʒatɕ] ГЛАГ прх (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich дат mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich вин einnehmen

II . zrażać <‑ża; св zrazić> [zraʒatɕ] ГЛАГ рефл (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw дат verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich вин durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

zrazik <род ‑a, мн ‑i> [zraʑik] СЪЩ м

1. zrazik разг умалит od zraz

2. zrazik АНАТ:

zrazik

Läppchen ср

Вижте също: zraz

zraz <род ‑u [lub ‑a], мн ‑y> [zras] СЪЩ м ГАСТР

zraz

Rinderroulade f

I . narazić [naraʑitɕ] св, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; imp ‑żaj> ГЛАГ прх

narażać kogoś na coś

jdn etw дат aussetzen

narażać zdrowie/życie

seine Gesundheit/sein Leben gefährden [o. aufs Spiel setzen прен ]

II . narazić [naraʑitɕ] св, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; imp ‑żaj> ГЛАГ рефл

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

narażać się na coś

sich вин etw дат aussetzen

2. narazić (rozgniewać):

narazić się komuś

jds Missfallen erregen

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić св od obrażać

Вижте също: obrażać

I . obrażać <‑ża; св obrazić> [obraʒatɕ] ГЛАГ прх

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; св obrazić> [obraʒatɕ] ГЛАГ рефл (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

porazić [poraʑitɕ] св, porażać [poraʒatɕ] <‑ża> ГЛАГ прх

1. porazić (sparaliżować, obezwładnić):

porazić układ oddechowy

lähmen

strach go poraził

er war vor Angst wie gelähmt

2. porazić (zaatakować):

porazić roślinę

befallen

3. porazić geh (zadać cios):

porazić

einen Hieb versetzen

zarazić [zaraʑitɕ]

zarazić св od zarażać

Вижте също: zarażać

I . zarażać <‑ża; св zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛАГ прх

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient м

2. zarażać прен (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken прен

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; св zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛАГ рефл

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich вин anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać прен (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich вин anstecken lassen