Преводи за obligated в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

obligacja <род ‑ji, мн ‑je> [obligatsja] СЪЩ f zwykle lm

obligacja EKON, ФИН

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, ФИН

Obligation f

obligacja EKON, ФИН

Bond м

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond м

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

obligować <‑guje; св z‑> [obligovatɕ] ГЛАГ прх geh

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten

oblig <род ‑u, мн ‑i> [oblik] СЪЩ м

1. oblig:

oblig EKON, ФИН

Schuldschein м f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f geh

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] СЪЩ ср inv

obligo ФИН, ТЪРГ

Obligo ср

obligo kredytowe

Kreditobligo ср

aligator <род ‑a, мн ‑y> [aligator] СЪЩ м ЗООЛ

aligator

Alligator м

polować na aligatory

Alligatoren jagen

polować na aligatory

eine Jagd auf Aligatoren machen

oblicze <род ‑cza, мн ‑cza> [oblitʃe] СЪЩ ср

1. oblicze geh (twarz):

oblicze

Antlitz ср geh

oblicze

Gesicht ср

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci прен

dem Tod ins Gesicht sehen прен [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf м

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] св, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> ГЛАГ прх

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] св, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> ГЛАГ рефл

oblizać sobie palce/usta

sich дат die Finger/Lippen [ab]lecken

oblat <род ‑a, мн ‑aci> [oblat] СЪЩ м РЕЛ

1. oblat мн (zakon):

oblat

Oblatenmissionare mpl

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate м

3. oblat ИСТ:

oblat

Oblate м

obligacyjny [obligatsɨjnɨ] ПРИЛ

obligacyjny EKON, ФИН

Obligations-

fundusz obligacyjny

Obligationsfonds м

umowa obligacyjna

Obligationsvertrag м

obligatoryjny [obligatorɨjnɨ] ПРИЛ geh

obligatoryjny przedmiot:

obligatoryjny

Pflicht-

obligatoryjnie [obligatorɨjɲe] НРЧ geh

obligatoryjnie

obligatorisch

obligatoryjnie

verbindlich

ustalić coś obligatoryjnie

etw verbindlich festlegen

obliczalny [oblitʃalnɨ] ПРИЛ geh

obliczalny

berechenbar

obliczalne zyski

berechenbare Gewinne mpl

zobligować [zobligovatɕ]

zobligować св od obligować

Вижте също: obligować

obligować <‑guje; св z‑> [obligovatɕ] ГЛАГ прх geh

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten