Преводи за „rozobratу́“ в полски » немски речника

rozbrat <род ‑u, no pl > [rozbrat] СЪЩ м geh (rozłam)

rozbrat

Trennung f

rozbrat

Bruch м

rozbrat

Spaltung f

rozbrat uczuć z rozumem

Spaltung zwischen den Gefühlen und dem Verstand

Phrases:

wziąć z czymś rozbrat

sich von etw trennen

rozbratel <род ‑tla, мн ‑tle> [rozbratel] СЪЩ м

1. rozbratel ГАСТР:

rozbratel

Rostbraten м

2. rozbratel:

rozbratel ЗООЛ, ТЕХ

Hochrippe f

rozebrać [rozebratɕ]

rozebrać св od rozbierać

Вижте също: rozbierać

I . rozbierać <‑ra; св rozebrać> [rozbjeratɕ] ГЛАГ прх

1. rozbierać (zdejmować ubranie):

rozbierać

ausziehen

rozbierać

ablegen

być rozebranym do rosołu шег

nackig sein

2. rozbierać (rozkładać):

rozbierać silnik

[in Einzelteile] zerlegen

rozbierać silnik

auseinander nehmen

rozbierać budynek

abreißen

rozbierać budynek

niederreißen

3. rozbierać (likwidować coś):

rozbierać

abtragen

rozbierać stare mury

alte Mauern abtragen fpl

4. rozbierać (rozchwytywać coś):

rozbierać

unter sich дат aufteilen

bilety zostały rozebrane

die Tickets sind vergriffen

II . rozbierać <‑ra; св rozebrać> [rozbjeratɕ] ГЛАГ рефл

rozbierać

sich вин ausziehen

rozbierać

sich вин entkleiden geh

rozbabrać [rozbabratɕ] св, rozbabrywać [rozbabrɨvatɕ] <‑ruje; imp ‑brz> ГЛАГ прх разг

1. rozbabrać (porozrzucać):

rozbabrać

durcheinanderwerfen

rozbabrać jedzenie na talerzu

das Essen fpl auf dem Teller zermanschen

2. rozbabrać (porzucić niezakończoną pracę):

rozbabrać

durcheinander [o. in Unordnung] bringen

rozbabrany plac budowy

in Unordnung gebrachter Bauplatz м

I . rozbrajać <‑ja; св rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛАГ прх

1. rozbrajać ВОЕН:

rozbrajać

entwaffnen

rozbrajać minę, niewypał

entschärfen

2. rozbrajać прен geh (poprawić komuś nastrój):

rozbrajać

besänftigen

rozbrajać

aufheitern

II . rozbrajać <‑ja; св rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛАГ рефл ВОЕН

rozbrajać

Waffen ablegen [o. niederlegen]