Преводи за „zdoobyc“ в полски » немски речника

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć св od zdobywać

Вижте също: zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛАГ прх

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern разг

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać СПОРТ:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛАГ рефл

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich вин aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich дат Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich вин anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <род ‑y, мн ‑e> [zdobɨtʃ] СЪЩ f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz zwykle lm (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobywca (-wczyni) <род ‑cy, мн ‑cy> [zdobɨftsa] СЪЩ м (f) decl jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) м (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) м (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) м (f)

3. zdobywca СПОРТ:

zdobywca bramki

Torschütze м

dobyć [dobɨtɕ]

dobyć св od dobywać

Вижте също: dobywać

I . dobywać <‑wa; imp ‑waj; св dobyć> [dobɨvatɕ] ГЛАГ нпрх (dotrwać)

dobywać

aushalten

dobywać

ausharren

dobywać

bleiben

dobyć do końca spotkania

bis zum Ende des Treffens bleiben

II . dobywać <‑wa; imp ‑waj; св dobyć> [dobɨvatɕ] ГЛАГ прх przest (wydobyć)

dobywać

hervorholen

dobywać

herausziehen

dobyć portmonetkę z torebki

das Portmonee aus der Tasche ziehen

III . dobywać <‑wa; imp ‑waj; св dobyć> [dobɨvatɕ] ГЛАГ рефл przest

dobywać

sich вин herausarbeiten

dobywać

hervorbrechen

dobywać

entkommen

gęsty dym dobywa się z komina

dichter Rauch м kommt aus dem Kamin heraus

zdobić <‑bi> [zdobitɕ] ГЛАГ прх

1. zdobić (dekorować):

zdobić choinkę

schmücken

zdobić ściany

verzieren

2. zdobić:

zdobić (być ozdobą) (kwiaty)

schmücken

nie szata zdobi człowieka proverbial

nicht die Kleidung f macht den Menschen

zdobny [zdobnɨ] ПРИЛ (ozdobny)

zdobny

verziert

zdobny

geschmückt

zdobne kolczyki

verzierte Ohrringe mpl

zdolny [zdolnɨ] ПРИЛ

1. zdolny (uzdolniony):

zdolny uczeń

begabt

2. zdolny (gotowy na wszystko):

zdolny do [zrobienia] czegoś

fähig [o. bereit] , etw zu tun

3. zdolny (mogący coś zrobić):

zdolny do czynności prawnych ЮР

geschäftsfähig

4. zdolny (możliwy):

zdolny do rozbudowy

ausbaufähig