Преводи за „zähen“ в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

Aachen [axen] СЪЩ ср

Aachen → Akwizgran

Вижте също: Akwizgran

Akwizgran <род ‑u, no pl > [akfizgran] СЪЩ м

Akwizgran

Aachen ср

I . żaden <żadna, żadne> [ʒaden] PRON

1. żaden (ani jeden):

żaden

keine(r, s)

nie było żadnego klienta

es war kein einziger Kunde м da

nie było żadnego klienta

es gab keinen einzigen Kunden

nie mam żadnych przyjaciół

ich habe keine [o. keinerlei] Freunde

w żadnym razie

in keinem Fall

w żadnym razie

keinesfalls

za żadne skarby разг

um nichts in der Welt

w żaden sposób

in keinster Weise

w żadnym wypadku!

auf keinen Fall!

w żadnym wypadku!

kommt nicht in Frage!

pod żadnym pozorem [nie wolno...]

unter keinen Umständen [ist es erlaubt ...]

za żadną cenę

um keinen Preis

pod żadnym względem

in keinerlei Hinsicht

żadna praca nie hańbi proverbial

Arbeit f schändet nicht

żaden tam прин разг

keiner

nie interesują mnie żadne tam filmy science fiction прин разг

es interessieren mich keine Science-Fiction-Filme

nie ma żadnej wątpliwości

es besteht nicht der geringste Zweifel м

bez żadnego pożytku

ohne irgendwelchen [o. irgendeinen] Nutzen

bez żadnego pożytku

nutzlos

bez żadnego powodu

ohne irgendeinen Grund

bez żadnego powodu

grundlos

2. żaden (brak znaczenia, wartości):

korzyść z tego żadna

der Nutzen м daraus ist gleich null

wartość tego utworu jest żadna

dieses Werk ср ist wertlos

3. żaden (spośród kilku):

żaden

keine(r, s)

żaden z nich

keiner von ihnen

II . żaden <род żadnego, мн żadni> [ʒaden] СЪЩ м odm jak adj (nikt)

żaden

keine(r, s)

żaden

niemand

zawołała synów, ale żaden nie przyszedł

sie rief die Söhne, aber keiner ist gekommen

bochen <род bochna, мн bochny> [boxen] СЪЩ м

bochen разг:

bochen

[Brot]laib м

bochen chleba

Brotlaib м

Phrases:

jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka proverbial

der Apfel м fällt nicht weit vom Stamm proverbial

zahuczeć [zaxutʃetɕ]

zahuczeć св od huczeć

Вижте също: huczeć

I . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] ГЛАГ нпрх

1. huczeć < св za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] ГЛАГ нпрх, безл

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf м vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt f ist voller Gerüchte

zahukany [zaxukanɨ] ПРИЛ разг

zahukany dziecko:

zahukany

eingeschüchtert

zahukany

schüchtern