Преводи за „stukje“ в полски » немски речника

stukot <род ‑u, мн ‑y> [stukot] СЪЩ м (pociągu, obcasów)

stukot

Klopfen ср

stukot maszyny do pisania

Klappern ср

stukot maszyny do pisania

Geklapper ср

I . stukać <‑ka св stuknąć> [stukatɕ] ГЛАГ нпрх

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw вин klopfen

Phrases:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen разг

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka св stuknąć> [stukatɕ] ГЛАГ рефл

1. stukać обикн нсв (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich вин gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich вин den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! разг

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

I . stuk <род ‑u, мн ‑i> [stuk] СЪЩ м

stuk

Klopfen ср

stuk

Pochen ср

II . stuk [stuk] МЕЖД

stuk-puk!

klopf! klopf!

stukanie <род ‑ia, мн ‑ia> СЪЩ ср (odgłos)

stukanie

Klopfen ср

stukanie

Pochen ср

za ścianą rozległo się ciche stukanie

hinter der Wand ertönte ein leises Klopfen

I . stuknąć <‑nie; imp ‑nij> [stuknoɲtɕ]

stuknąć св od stukać

II . stuknąć <‑nie; imp ‑nij> [stuknoɲtɕ] ГЛАГ нпрх св разг

stuknąć (walnąć) (samochód)

rammen

III . stuknąć <‑nie; imp ‑nij> [stuknoɲtɕ] ГЛАГ рефл св разг

stuknąć (zderzyć się) (samochody)

zusammenstoßen [o. einen Zusammenstoß haben] ksi¹¿k

stuknąć (zderzyć się) (samochody)

zusammenkrachen разг

Вижте също: stukać

I . stukać <‑ka св stuknąć> [stukatɕ] ГЛАГ нпрх

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw вин klopfen

Phrases:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen разг

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka св stuknąć> [stukatɕ] ГЛАГ рефл

1. stukać обикн нсв (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich вин gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich вин den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! разг

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

ostukać [ostukatɕ] св, ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; imp ‑kuj> ГЛАГ прх

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać МЕД:

ostukać

abklopfen

stryjek [strɨjek] СЪЩ м

stryjek → stryj

Вижте също: stryj

stryj <род ‑a, мн ‑owie> [strɨj] СЪЩ м

stryj

Onkel м [väterlicherseits]