Преводи за „dienstmail“ в немски » полски речника

di̱e̱nstags НРЧ

dienstags

we wtorek [lub wtorki]

dienstags

co wtorek

dienstagss abends/morgens/nachmittags

we wtorkowe wieczory/poranki/popołudnia

dienstagss mittags

w każde wtorkowe południe

di̱e̱nstbar ПРИЛ

dienstbar

usłużny

dienstbar

służebny alt, geh

sich дат jdn dienstbar machen

podporządkować sobie kogoś

Di̱e̱nstag <‑[e]s, ‑e> [ˈdiːnstaːk] СЪЩ м

Dienstag

wtorek м

am Dienstag (dienstags)

we wtorek

am Dienstag (kommenden Dienstag)

w przyszły [lub następny] wtorek

am Dienstag (letzten Dienstag)

w ostatni [lub zeszły] wtorek

[am] letzten Dienstag

w ostatni [lub zeszły] wtorek

[am] nächsten [o. kommenden] Dienstag

w przyszły [lub następny] wtorek

an einem Dienstag

w jakiś wtorek

den ganzen Dienstag [über]

przez cały wtorek

Dienstag vormittags/abends/nachts

we wtorek przedpołudniem/wieczorem/w nocy

in der Nacht von Dienstag auf Mittwoch

w nocy z wtorku na środę

jeden Dienstag

w każdy wtorek

jeden zweiten Dienstag [im Monat]

w co drugi wtorek [w miesiącu]

hast du diesen Dienstag Zeit?

czy masz czas w ten wtorek?

heute ist Dienstag, der 31. Mai

dzisiaj jest wtorek, 31 maja

Di̱e̱nsteid <‑[e]s, ‑e> СЪЩ м

Diensteid

przysięga f służbowa

etw auf seinen Diensteid nehmen

przysięgać [св przysiąc] coś

etw auf seinen Diensteid nehmen

składać [св złożyć] przysięgę

Phrases:

einen auf den Diensteid nehmen шег разг

golnąć sobie [jednego] na służbie шег разг

di̱e̱nstfrei ПРИЛ

dienstfrei Tag:

dienstfrei

wolny

jeden zweiten Sonntag dienstfrei haben

mieć wolne w co drugą niedzielę

montags habe ich dienstfrei

w poniedziałki mam wolne

Di̱e̱nstjahr <‑[e]s, ‑e> СЪЩ ср meist мн

Dienstjahr

staż м pracy

I . di̱e̱nstlich ПРИЛ (beruflich)

dienstlich Angelegenheit, Schreiben

służbowy

II . di̱e̱nstlich НРЧ

1. dienstlich (beruflich):

dienstlich verreisen

służbowo

dienstlich unterwegs sein

być w podróży służbowej

2. dienstlich (formell):

dienstlich sprechen

oficjalnie

Di̱e̱nstrang <‑[e]s, ‑ränge> СЪЩ м

Dienstrang → Dienstgrad

Вижте също: Dienstgrad

Di̱e̱nstgrad <‑[e]s, ‑e> СЪЩ м

1. Dienstgrad (Rangstufe):

Dienstgrad

stopień м służbowy

2. Dienstgrad (Person):

Dienstgrad

podoficer м

Di̱e̱nstzeit <‑, ‑en> СЪЩ f

1. Dienstzeit (Arbeitszeit):

Dienstzeit

czas м pracy

während der Dienstzeit

w godzinach pracy

2. Dienstzeit (Dienstjahre):

Dienstzeit

staż м pracy

Di̱e̱nstabteil <‑[e]s, ‑e> СЪЩ ср EISENB

Dienstabteil

przedział м służbowy

di̱e̱nstbereit ПРИЛ

1. dienstbereit (im Bereitschaftsdienst):

dienstbereit

czynny

dienstbereit sein

być czynnym

weißt du, welche Apotheke heute dienstbereit ist?

czy wiesz, która apteka f jest dzisiaj czynna

2. dienstbereit alt (hilfsbereit):

dienstbereit

uczynny

eine sehr dienstbereite Frau, deine Tante!

bardzo uczynna kobieta f , ta twoja ciocia f !

di̱e̱nsteifrig ПРИЛ

diensteifrig

usłużny

Di̱e̱nstunfall <‑[e]s, ‑unfälle> СЪЩ м

Dienstunfall

wypadek м podczas pełnienia służby

Di̱e̱nstmütze <‑, ‑n> СЪЩ f

Dienstmütze

czapka f służbowa

Di̱e̱nstsache <‑, ‑n> СЪЩ f

1. Dienstsache (Angelegenheit):

Dienstsache

sprawa f służbowa

2. Dienstsache (Schreiben):

Dienstsache

pismo ср służbowe

Di̱e̱nstbotin <‑, ‑nen> СЪЩ f

Dienstbotin → Dienstbote

Вижте също: Dienstbote

Di̱e̱nstbote (-botin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> СЪЩ м (f)

Dienstbote (-botin)

służący(-a) м (f)

Di̱e̱nstreise <‑, ‑n> СЪЩ f

Dienstreise

wyjazd м służbowy

Dienstreise

podróż f służbowa

auf Dienstreise gehen

wyjeżdżać [св wyjechać] służbowo

di̱e̱nsttuendALT ПРИЛ

diensttuend → Dienst

Вижте също: Dienst , Dienst

Di̱e̱nst² <‑[e]s, no pl > [diːnst] СЪЩ м

1. Dienst (Ausübung der Berufs-, Amtspflicht):

Dienst

dyżur м

welche Apotheke hat heute Dienst?

która apteka ma dzisiaj dyżur?

vom Dienst

dyżurny

Dienst haben, im Dienst sein

mieć dyżur

Dienst haben, im Dienst sein

być w pracy

Dienst haben, im Dienst sein (Polizist, Feuerwehrmann)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

pełnić służbę

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

być na dyżurze

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

pełnić dyżur

zum Dienst gehen

iść na służbę [lub dyżur]

um 8 Uhr seinen Dienst antreten

objąć dyżur o godzinie ósmej

2. Dienst (Tätigkeitsbereich in einem öffentlichen Amt):

öffentlicher Dienst

służba f publiczna

Di̱e̱nst¹ <‑[e]s, ‑e> [diːnst] СЪЩ м

1. Dienst мн selten (abhängiges Arbeitsverhältnis):

Dienst

służba f

Dienst

praca f

bei jdm Dienst tun

służyć u kogoś

jdn vom Dienst befreien

zwolnić kogoś ze służby

jdn vom Dienst suspendieren

zawiesić kogoś w pełnieniu służby

den Dienst quittieren

wymówić służbę

in jds Diensten stehen alt

być u kogoś na służbie

außer Dienst (in der Freizeit)

po pracy

außer Dienst (im Ruhestand) (Lehrer)

na emeryturze

außer Dienst (Beamte, Offizier)

w stanie spoczynku

sich in den Dienst einer Sache stellen

wstawić się za czymś

einfacher Dienst

służba najniższego szczebla

mittlerer Dienst

służba średniego szczebla

gehobener Dienst

służba wyższego szczebla

höherer Dienst

służba najwyższego szczebla

2. Dienst meist мн (Unterstützung, Gefallen):

Dienst

przysługa f

jdm einen Dienst erweisen [o. leisten]

wyświadczać [св wyświadczyć] komuś przysługę

jdm einen schlechten Dienst erweisen

wyświadczyć komuś złą przysługę

seine Beine versagten ihm den Dienst

jego nogi fpl odmawiały [св odmówiły] mu posłuszeństwa

Di̱e̱nstmerkmal <‑[e]s, ‑e> СЪЩ ср ТЕЛ

Dienstmerkmal

cecha f usługi