в PONS речника
kann [kan] ГЛАГ
kann 3. pers. sing von können
I. kön·nen <kann, konnte, können> [ˈkœnən] ГЛАГ modal vb
1. können (vermögen):
2. können (als Fertigkeit haben):
3. können (dürfen):
4. können (erklärt ein Verhalten):
5. können (möglicherweise sein):
II. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ прх
können (beherrschen):
III. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ нпрх
1. können (vermögen):
I. kön·nen <kann, konnte, können> [ˈkœnən] ГЛАГ modal vb
1. können (vermögen):
2. können (als Fertigkeit haben):
3. können (dürfen):
4. können (erklärt ein Verhalten):
5. können (möglicherweise sein):
II. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ прх
können (beherrschen):
III. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ нпрх
1. können (vermögen):
Kann-Vor·schrift СЪЩ f ЮР
Kön·nen <-s> [ˈkœnən] СЪЩ ср kein мн
Специализиран речник по транспорт
"Мехатроника"
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.