в PONS речника


Hö·he <-, -n> [ˈhø:hə] СЪЩ f
1. Höhe (Ausdehnung nach oben):
2. Höhe (Tiefe):
3. Höhe (vertikale Entfernung):
- Höhe
-
- Höhe АВИО
-
4. Höhe (Hügel):
- Höhe
-
5. Höhe прен (Gipfel):
6. Höhe (Ausmaß):
- Höhe
-
7. Höhe (hohes Ausmaß):
8. Höhe (Tonhöhe):
- Höhe
-
9. Höhe (Breitenlage):
ho·he, ho·her, ho·hes [ˈho:ə, -ɐ, -əs] ПРИЛ
hohe → hoch
I. hoch <attr hohe(r, s), höher, attr höchste(r, s)> [ho:x] ПРИЛ
1. hoch (räumlich: von großer Höhe):
3. hoch (quantitativ: groß):
4. hoch (Ausmaß: stark gesteigert):
5. hoch (bezüglich Bedeutung, Rang):
6. hoch (zeitlich: fortgeschritten):
8. hoch (auf dem Höhepunkt):
II. hoch <attr hohe(r, s), höher, attr höchste(r, s)> [ho:x] НРЧ <höher, am höchsten>
1. hoch (wohin: nach oben, in die Höhe):
2. hoch (wo: weit oben):
3. hoch (eine Summe bezeichnend):
4. hoch (äußerst):
5. hoch (zeitlich fortgeschritten):
6. hoch MATH (Bezeichnung der Potenz):
Phrases:
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"


"География"
"Биология"
Специализиран речник по транспорт
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.