Преводи за „odrzuceniem“ в полски » немски речника

porzucenie <род ‑ia, мн ‑ia> [poʒutseɲe] СЪЩ ср geh

porzucenie

Verlassen ср

porzucenie

Aufgabe f

porzucenie mienia ЮР

Abtretung f

odrzucać <‑ca> [odʒutsatɕ], odrzucić [odʒutɕitɕ] ГЛАГ прх св

1. odrzucać:

odrzucać (usuwać na bok)

wegwerfen

odrzucać (dyskwalifikować)

zurückweisen

odrzucać (dyskwalifikować)

nicht berücksichtigen

odrzucać troski na bok

Sorgen beiseite schieben [o. verdrängen]

2. odrzucać (podawać):

odrzucać piłkę

zurückwerfen

odrzucać piłkę

zurückschlagen

3. odrzucać (nie przyjmować):

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

ablehnen

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

zurückweisen

4. odrzucać (nie akceptować):

odrzucać warunki, wniosek

ablehnen

odrzucać warunki, wniosek

abweisen

odrzucać artykuł, książkę

ablehnen

odrzutowiec <род ‑wca, мн ‑wcy> [odʒutovjets] СЪЩ м АВИО

odrzutowiec

Düsenflugzeug ср

odroczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [odrotʃeɲe] СЪЩ ср

1. odroczenie ЮР:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung f

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung f

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub м

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung f

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie ВОЕН:

odroczenie

Zurückstellung f

odrodzenie <род ‑ia, no pl > [odrodzeɲe] СЪЩ ср

1. odrodzenie geh (odnowa):

odrodzenie

Wiedergeburt f

odrodzenie

Neugeburt f geh

odrodzenie

Erneuerung f

2. odrodzenie ФИЛОС, ЛИТ, ИСК:

Odrodzenie

Renaissance f

odręcznie [odrentʃɲe] НРЧ

odręcznie

manuell

odręcznie

handgearbeitet

odręcznie

handschriftlich

formularz wypełniony odręcznie

mit der Hand [o. handschriftlich] ausgefülltes Formular

odrzynek <род ‑nka, мн ‑nki> [odʒɨnek] СЪЩ м разг (skrawek)

odrzynek

Schnipsel ср lub м

odrzynek

abgeschnittener Fetzen м

odrzynek

Schnitzel ср lub м

odrzynek materiału

Stoffschnipsel м lub ср

odrzec się² [odʒets ɕe]

odrzec się св od odrzekać się

podrzucać <‑ca> [podʒutsatɕ], podrzucić [podʒutɕitɕ] ГЛАГ прх св

1. podrzucać (rzucić w górę):

podrzucać piłkę

hochwerfen

podrzucać głową

dribbeln

kogoś aż podrzuca

jd geht in die Höhe

2. podrzucać (dorzucić):

podrzucić drzewa/węgla do ognia

Holz/Kohle nachlegen

3. podrzucać (podsuwać ukradkiem):

podrzucić komuś coś

jdm etw unterschieben [o. unterjubeln разг ]

4. podrzucać разг (podwozić):

podrzucić kogoś [do domu/szkoły]

jdn mit seinem Auto [nach Hause/in die Schule] fahren

5. podrzucać разг (dostarczać):

podrzucać komuś książkę

jdm ein Buch bringen

6. podrzucać разг (proponować):

podrzucać pomysł

eine Idee anbringen

odróżnienie <род ‑ia, мн ‑ia> [odruʒɲeɲe] СЪЩ ср

w odróżnieniu od kogoś/czegoś

im Unterschied zu jdm/etw

odrętwienie <род ‑ia, no pl > [odrentfjeɲe] СЪЩ ср

1. odrętwienie (obojętność):

odrętwienie

Unempfindlichkeit f

odrętwienie

Lethargie f

popaść w odrętwienie

in Lethargie verfallen

2. odrętwienie МЕД:

odrętwienie

Erstarrung f

odrębnie [odrembɲe] НРЧ

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

odrapaniec <род ‑ańca, мн ‑ańcy> [odrapaɲets] СЪЩ м

1. odrapaniec прин разг (obdartus):

odrapaniec

Penner(in) м (f) прин разг

odrapaniec

zerlumpter Kerl м

2. odrapaniec (zniszczony przedmiot):

odrapaniec

abgenutzter Gegenstand м

odrapańce

Plunder м прин разг

odrapańce

Krempel м прин разг

powinniśmy juz dawno wyrzucić te obdrapańce

wir hätten diesen Plunder schon lange wegwerfen sollen прин разг

podscenie <род ‑ia, мн ‑ia> [potstseɲe] СЪЩ ср ТЕАТ

podscenie

Orchesterraum м