Преводи за powstańcze в немски » полски речника

(Отидете на полски » немски )

Konstạnz <‑, no pl > [ˈkɔnstants] СЪЩ ср

Konstanz

Konstancja f

dopalacze [dopalatʃe] СЪЩ

dopalacze lm < род ‑y, zwykle lm>:

dopalacze

Designerdroge f

imstạnde [ɪm​ˈʃtandə] НРЧ

imstande sein etw zu tun

być w stanie coś zrobić

zu nichts mehr imstande sein

nie być w stanie nic więcej zrobić

Kasta̱nie <‑, ‑n> [kas​ˈtaːni̯ə] СЪЩ f

1. Kastanie (Frucht):

Kastanie

kasztan м

Rosskastanie/Esskastanie

kasztan pospolity/jadalny

heiße Kastanien

gorące kasztany

geröstete Kastanien

pieczone kasztany

[für jdn] die Kastanien aus dem Feuer holen разг

wyciągać [lub wyjmować] [dla kogoś] kasztany z ognia fig

2. Kastanie (Baum):

Kastanie

kasztanowiec м

Rosskastanienbaum/Esskastanienbaum

kasztanowiec pospolity/jadalny

I . konstạnt [kɔn​ˈstant] ПРИЛ

konstant Temperatur, Größe:

konstant

stały

konstant

niezmienny

der Druck sollte währenddessen konstant bleiben

ciśnienie ср powinno w tym czasie pozostać stałe

II . konstạnt [kɔn​ˈstant] НРЧ

konstant (beharrlich)

stale

konstant mäkeln (dauernd)

ustawicznie

sie weigerte sich konstant, ihn zu grüßen

wzbraniała się stale, żeby go przywitać

No̱tstand <‑[e]s, ‑stände> СЪЩ м

1. Notstand (Notlage):

Notstand

trudna sytuacja f

Notstand

stan м klęski

2. Notstand:

Notstand ПОЛИТ, ЮР

stan м zagrożenia

Notstand (im öffentlichen Recht)

stan wyjątkowy

Notstand (im Strafrecht)

stan wyższej konieczności

äußerer/innerer Notstand

stan zewnętrznego/wewnętrznego zagrożenia kraju

den Notstand ausrufen

ogłaszać [св ogłosić] stan wyjątkowy

entschuldigender Notstand

stan wyższej konieczności wyłączający winę

polizeilicher Notstand

policyjny stan wyższej konieczności

rechtfertigender Notstand

stan wyższej konieczności wyłączający bezprawność

rechtfertigender Notstand

kontratyp м

übergesetzlicher Notstand

pozaustawowy stan wyższej konieczności wyłączający winę

Substạnz¹ <‑, ‑en> [zʊp​ˈstants] СЪЩ f (Material)

Substanz

substancja f

die graue Substanz МЕД

szara substancja

Vo̱rstand <‑[e]s, Vorstände> СЪЩ м

1. Vorstand (Gremium):

Vorstand

zarząd м

2. Vorstand (Vorstandsmitglied):

Vorstand

członek м zarządu

zustạnde [tsu​ˈʃtandə] НРЧ

eine Einigung zustande bringen

doprowadzać [св doprowadzić] do zgody

[nicht] zustande kommen (Kompromiss, Vertrag)

[nie] dochodzić [св dojść] do skutku