Преводи за „oszołomieniu“ в полски » немски речника

oszołomienie <род ‑ia, no pl > [oʃowomjeɲe] СЪЩ ср

1. oszołomienie (zaskoczenie):

oszołomienie

Bestürzung f

2. oszołomienie (stan półprzytomności):

oszołomienie

Rausch м

oszołomienie

Benommenheit f

oszołomienie czymś

durch etw hervorgerufene Benommenheit

oszołomić [oʃowomitɕ]

oszołomić св od oszałamiać

Вижте също: oszałamiać

oszałamiać <‑ia; св oszołomić> [oʃawamjatɕ] ГЛАГ прх

1. oszałamiać (odurzać):

oszałamiać

berauschen

oszałamiać

betäuben

2. oszałamiać (zdumiewać):

oszałamiać

überwältigen

solomierz <род ‑a, мн ‑e> [solomjeʃ] СЪЩ м

solomierz ТЕХ, ХИМ

Salzmessgerät ср

I . opromieniać <‑ia; imp ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св ГЛАГ прх geh

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen mpl fielen auf die Bäume

2. opromieniać прен (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw дат

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter м

3. opromieniać прен (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln ср erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; imp ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св ГЛАГ рефл geh

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich вин erhellen

2. opromieniać прен:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht ср ] strahlte vor Lachen

powiadomienie <род ‑ia, мн ‑ia> [povjadomjeɲe] СЪЩ ср

powiadomienie

Benachrichtigung f

powiadomienie

Unterrichtung f

powiadomienie

Mitteilung f

dostać powiadomienie o ślubie

eine Hochzeitsanzeige [o. Trauanzeige] erhalten

oszołom <род ‑a, мн ‑y> [oʃowom] СЪЩ м разг (fanatyk)

oszołom

Fanatiker(in) м (f)

I . napromieniać <‑ia; imp ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св ГЛАГ прх

napromieniać ФИЗ, ТЕХ

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; imp ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св ГЛАГ рефл

napromieniać ФИЗ, ТЕХ

bestrahlt werden