ken·nen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] ГЛАГ прх
1. kennen (jdm bekannt sein):
2. kennen (vertraut sein):
4. kennen (wissen):
Phrases:
ken·nen·ler·nen, ken·nen ler·nen ГЛАГ прх
1. kennenlernen (eine Bekanntschaft machen):
- jdn kennenlernen
-
- jdn kennenlernen
-
- jdn kennenlernen (allmählich)
-
- jdn kennenlernen (allmählich)
-
- jdn kennenlernen (potenziellen Partner)
-
- sich besser [o. näher] kennenlernen
-
2. kennenlernen (in Berührung kommen, Erfahrungen machen mit):
| ich | kenne |
|---|---|
| du | kennst |
| er/sie/es | kennt |
| wir | kennen |
| ihr | kennt |
| sie | kennen |
| ich | kannte |
|---|---|
| du | kanntest |
| er/sie/es | kannte |
| wir | kannten |
| ihr | kanntet |
| sie | kannten |
| ich | habe | gekannt |
|---|---|---|
| du | hast | gekannt |
| er/sie/es | hat | gekannt |
| wir | haben | gekannt |
| ihr | habt | gekannt |
| sie | haben | gekannt |
| ich | hatte | gekannt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekannt |
| er/sie/es | hatte | gekannt |
| wir | hatten | gekannt |
| ihr | hattet | gekannt |
| sie | hatten | gekannt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.