Преводи за „rezygnowanie“ в полски » немски речника

desygnowanie <род ‑ia, no pl > [desɨgnovaɲe] СЪЩ ср

1. desygnowanie written ПОЛИТ:

desygnowanie

Ernennung f

2. desygnowanie:

desygnowanie ЛИНГВ, MATH

Bezeichnung f

rezygnować <‑nuje; св z‑> [rezɨgnovatɕ] ГЛАГ нпрх

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

zrezygnowany [zrezɨgnovanɨ] ПРИЛ

zrezygnowany mina:

zrezygnowany

resigniert

zrezygnowany

enttäuscht

zrezygnować [zrezɨgnovatɕ]

zrezygnować св od rezygnować

Вижте също: rezygnować

rezygnować <‑nuje; св z‑> [rezɨgnovatɕ] ГЛАГ нпрх

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

drenowanie <род ‑ia, мн ‑ia> [drenovaɲe] СЪЩ ср ТЕХ

drenowanie

Dränieren ср

rezygnacja <род ‑ji, no pl > [rezɨgnatsja] СЪЩ f geh

1. rezygnacja (ustąpienie):

rezygnacja

Rücktritt м

złożyć rezygnację

den Rücktritt einreichen

złożyć rezygnację

zurücktreten

2. rezygnacja (zaniechanie):

rezygnacja

Verzicht м

rezygnacja

Absehen ср

rezygnacja z podstawowego prawa obywatelskiego ЮР

Grundrechtsverzicht м

3. rezygnacja (zniechęcenie, apatia):

rezygnacja

Resignation f

rezygnacja

Entmutigung f

rezydować <‑duje> [rezɨdovatɕ] ГЛАГ нпрх geh

rezydować

residieren

panowanie <род ‑ia, no pl > [panovaɲe] СЪЩ ср geh

1. panowanie (rządy):

panowanie

Herrschaft f

za czyjegoś panowania

unter jds Regierung [o. Herrschaft]

2. panowanie (kontrola):

panowanie

Beherrschung f

objąć panowanie

die Kontrolle übernehmen

stracić panowanie nad sobą

die Selbstbeherrschung verlieren

olinowanie <род ‑ia, мн ‑ia> [olinovaɲe] СЪЩ ср МОР

olinowanie

Schiffstauwerk ср

opanowanie <род ‑ia, no pl > [opanovaɲe] СЪЩ ср

opanowanie

Beherrschung f

dzięki opanowaniu

dank der Beherrschung

stracić opanowanie

die Beherrschung [o. Fassung] verlieren

stracić opanowanie

ausrasten разг

planowanie <род ‑ia, no pl > [planovaɲe] СЪЩ ср

planowanie czegoś

die Planung f einer Sache род

planowanie płynności finansowej

Liquiditätsplanung f

planowanie przestrzenne

Raumplanung f

naturalne planowanie rodziny

natürliche Familienplanung f

stębnowanie <род ‑ia, мн ‑ia> [stembnovaɲe] СЪЩ ср, stębnówka [stembnufka] СЪЩ f <род ‑ki, мн ‑ki>

stębnowanie

Stepperei f

zmianowanie <род ‑ia, мн ‑ia> [zmjanovaɲe] СЪЩ ср обикн lp СЕЛСК СТОП

zmianowanie

Fruchtfolge f

zmianowanie

Fruchtwechsel м