Преводи за „Normalien“ в полски » немски речника

normalnieć <‑eje; св z‑> [normalɲetɕ] ГЛАГ нпрх geh

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

normalnie [normalɲe] НРЧ

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

normalka <род ‑ki, no pl > [normalka] СЪЩ f разг

normalka

das Normalste ср von der Welt разг

normalny [normalnɨ] ПРИЛ

1. normalny (przeciętny):

normalny stan rzeczy

Normal-

normalny tryb życia

normal

normalny tryb życia

gewöhnlich

2. normalny (standardowy):

normalny godziny odjazdu

regulär

normalny bilet

normal

normalny bilet

Normal-

3. normalny (prawidłowy):

normalny objaw, reakcja, wzrost

normal

normalny rozwój słuchu u dziecka

normale Entwicklung f des Gehörs des Kindes

4. normalny (zdrowy psychicznie):

normalny człowiek

normal

normalny człowiek

psychisch gesund

formalina <род ‑ny, no pl > [formalina] СЪЩ f ХИМ

formalina

Formalin ср

formalizm <род ‑u, loc ‑zmie, no pl > [formalism] СЪЩ м t. geh t. ФИЛОС

formalizm

Formalismus м t. geh

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus geh

normalność <род ‑ści, no pl > [normalnoɕtɕ] СЪЩ f

normalność

Normalität f

normatywny [normatɨvnɨ] ПРИЛ

1. normatywny (regulujący):

normatywny akt

normativ

nauki normatywne

normative Wissenschaften fpl

2. normatywny (ustalony):

normatywny czas pracy

Regel-

normatywny czas pracy

geregelt

I . normalizować <‑zuje; св z‑> [normalizovatɕ] ГЛАГ прх

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; св z‑> [normalizovatɕ] ГЛАГ рефл

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich вин normalisieren

normalizacja <род ‑ji, мн ‑je> [normalizatsja] СЪЩ f

1. normalizacja (standaryzacja: procesów, wyrobów):

normalizacja

Norm[ier]ung f

2. normalizacja (unormowanie się: stosunków, sytuacji):

normalizacja

Normalisierung f

normalizator <род ‑a, мн ‑orzy> [normalizator] СЪЩ м

normalizator ЮР, ТЕХ

Normer м

nienormalnie [ɲenormalɲe] НРЧ

nienormalnie reagować:

nienormalnie

unnormal

nienormalnie

anormal

nienormalnie

abnorm[al]