в PONS речника
konn·te [ˈkɔntə] ГЛАГ
konnte imp von können
I. kön·nen <kann, konnte, können> [ˈkœnən] ГЛАГ modal vb
1. können (vermögen):
2. können (als Fertigkeit haben):
3. können (dürfen):
4. können (erklärt ein Verhalten):
5. können (möglicherweise sein):
II. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ прх
können (beherrschen):
III. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ нпрх
1. können (vermögen):
I. kön·nen <kann, konnte, können> [ˈkœnən] ГЛАГ modal vb
1. können (vermögen):
2. können (als Fertigkeit haben):
3. können (dürfen):
4. können (erklärt ein Verhalten):
5. können (möglicherweise sein):
II. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ прх
können (beherrschen):
III. kön·nen <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] ГЛАГ нпрх
1. können (vermögen):
Kön·nen <-s> [ˈkœnən] СЪЩ ср kein мн
"Мехатроника"
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.