в PONS речника
I. er·le·di·gen* [ɛɐ̯ˈle:dɪgn̩] ГЛАГ прх
1. erledigen (ausführen):
ich <род meiner, дат mir, вин mich> [ɪç] PRON pers
| ich | erledige |
|---|---|
| du | erledigst |
| er/sie/es | erledigt |
| wir | erledigen |
| ihr | erledigt |
| sie | erledigen |
| ich | erledigte |
|---|---|
| du | erledigtest |
| er/sie/es | erledigte |
| wir | erledigten |
| ihr | erledigtet |
| sie | erledigten |
| ich | habe | erledigt |
|---|---|---|
| du | hast | erledigt |
| er/sie/es | hat | erledigt |
| wir | haben | erledigt |
| ihr | habt | erledigt |
| sie | haben | erledigt |
| ich | hatte | erledigt |
|---|---|---|
| du | hattest | erledigt |
| er/sie/es | hatte | erledigt |
| wir | hatten | erledigt |
| ihr | hattet | erledigt |
| sie | hatten | erledigt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Преглеждане на речниците
- Ibiza
- IBRD
- IC
- ICAO
- ICE
- ich erledige
- Ich-Erzähler
- Icherzähler
- Icherzählung
- Ichform
- Ichthyol