в PONS речника
fällt [fɛlt]
fällt 3. pers. pr von fallen
fal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ГЛАГ нпрх +sein
1. fallen (herunterfallen):
2. fallen разг (legen, setzen):
3. fallen:
4. fallen разг (durchfallen):
6. fallen (stürzen):
7. fallen (hängen):
8. fallen (sterben):
9. fallen (erobert werden):
10. fallen (sinken, abfallen):
11. fallen (treffen):
12. fallen (dringen):
13. fallen (stattfinden, sich ereignen):
14. fallen (zufallen):
15. fallen (einbezogen werden):
16. fallen (ergehen):
17. fallen СПОРТ:
18. fallen (abgegeben werden):
19. fallen:
20. fallen (verfallen):
21. fallen (dazugehören):
22. fallen (ungültig werden):
fal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ГЛАГ нпрх +sein
1. fallen (herunterfallen):
2. fallen разг (legen, setzen):
3. fallen:
4. fallen разг (durchfallen):
6. fallen (stürzen):
7. fallen (hängen):
8. fallen (sterben):
9. fallen (erobert werden):
10. fallen (sinken, abfallen):
11. fallen (treffen):
12. fallen (dringen):
13. fallen (stattfinden, sich ereignen):
14. fallen (zufallen):
15. fallen (einbezogen werden):
16. fallen (ergehen):
17. fallen СПОРТ:
18. fallen (abgegeben werden):
19. fallen:
20. fallen (verfallen):
21. fallen (dazugehören):
22. fallen (ungültig werden):
fäl·len <fällt, fällte, gefällt> [ˈfɛlən] ГЛАГ прх
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.