в PONS речника
 
  
 I. be·ken·nen* irr ГЛАГ прх
II. be·ken·nen* irr ГЛАГ рефл
1. bekennen (zu jdm/etw stehen):
schul·dig [ˈʃʊldɪç] ПРИЛ
1. schuldig (verantwortlich):
2. schuldig ЮР:
3. schuldig geh (gebührend):
Kir·che <-, -n> [ˈkɪrçə] СЪЩ f
2. Kirche (bestimmte Glaubensgemeinschaft):
be·fan·gen [bəˈfaŋən] ПРИЛ
2. befangen ЮР (voreingenommen):
be·kannt <bekannter, am bekanntesten> [bəˈkant] ПРИЛ
1. bekannt (allgemein gekannt):
-  etw bekannt machen [o. bekanntmachen] (öffentlich)
-  
-  etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen]
-  
-  etw der Öffentlichkeit bekannt machen [o. bekanntmachen] (durch Fernsehen)
-  
-  [jdm] vertrauliche Information bekannt machen [o. bekanntmachen]
-  
2. bekannt (nicht fremd, vertraut):
I. ein2 <einer, eine, eines> [ain], ei·ne [ˈainə], ein [ain] ПРИЛ
II. ein2 <einer, eine, eines> [ain], ei·ne [ˈainə], ein [ain] ART indef
1. ein (einzeln):
| ich | bekenne | 
|---|---|
| du | bekennst | 
| er/sie/es | bekennt | 
| wir | bekennen | 
| ihr | bekennt | 
| sie | bekennen | 
| ich | bekannte | 
|---|---|
| du | bekanntest | 
| er/sie/es | bekannte | 
| wir | bekannten | 
| ihr | bekanntet | 
| sie | bekannten | 
| ich | habe | bekannt | 
|---|---|---|
| du | hast | bekannt | 
| er/sie/es | hat | bekannt | 
| wir | haben | bekannt | 
| ihr | habt | bekannt | 
| sie | haben | bekannt | 
| ich | hatte | bekannt | 
|---|---|---|
| du | hattest | bekannt | 
| er/sie/es | hatte | bekannt | 
| wir | hatten | bekannt | 
| ihr | hattet | bekannt | 
| sie | hatten | bekannt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 