rein|fal·len ГЛАГ нпрх irr +sein разг
1. reinfallen (eine schwere Enttäuschung erleben):
| ich | falle | rein |
|---|---|---|
| du | fällst | rein |
| er/sie/es | fällt | rein |
| wir | fallen | rein |
| ihr | fallt | rein |
| sie | fallen | rein |
| ich | fiel | rein |
|---|---|---|
| du | fielst | rein |
| er/sie/es | fiel | rein |
| wir | fielen | rein |
| ihr | fielt | rein |
| sie | fielen | rein |
| ich | bin | reingefallen |
|---|---|---|
| du | bist | reingefallen |
| er/sie/es | ist | reingefallen |
| wir | sind | reingefallen |
| ihr | seid | reingefallen |
| sie | sind | reingefallen |
| ich | war | reingefallen |
|---|---|---|
| du | warst | reingefallen |
| er/sie/es | war | reingefallen |
| wir | waren | reingefallen |
| ihr | wart | reingefallen |
| sie | waren | reingefallen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.