Преводи за „praktykującego“ в полски » немски речника

praktyka <род ‑ki, мн ‑ki> [praktɨka] СЪЩ f

1. praktyka (doświadczenie):

praktyka w czymś

Praxis f in etw дат

w praktyce

in der Praxis

zastosować coś w praktyce

etw in der Praxis anwenden

2. praktyka:

praktyka (staż w firmie)

Praktikum ср

praktyka (u rzemieślnika)

Lehre f

praktyka (w szkole)

Referendariat ср

3. praktyka (wykonywanie wolnego zawodu):

praktyka lekarska

Ausübung f des Arztberufs

4. praktyka (doświadczenie w wolnym zawodzie):

praktyka prawnicza

anwaltliche Praxis f

praktyka prawnicza

Anwaltspraxis f

praktykant(ka) <род ‑a, ‑nci> [praktɨkant] СЪЩ м(f) мн

praktykant(ka) (w firmie)

Praktikant(in) м (f)

praktykant(ka) (u rzemieślnika)

Lehrling м

praktykant(ka) (w szkole)

Referendar(in) м (f)

praktykancki [praktɨkantski] ПРИЛ АДМ

praktykancki

Praktikanten-

zespół praktykancki

Praktikantengruppe f

praktykować <‑kuje> [praktɨkovatɕ] ГЛАГ нпрх

1. praktykować:

praktykować (odbywać praktykę) (student, uczeń)

ein Praktikum ableisten [o. absolvieren]

2. praktykować:

praktykować (wykonywać wolny zawód) (lekarz, adwokat)

praktizieren

3. praktykować (stosować):

praktykować

praktizieren

praktykować

ausüben

4. praktykować РЕЛ:

praktykować

praktizieren

praktyki [praktɨki] СЪЩ

praktyki мн < род мн ‑yk> (obrzędy):

praktyki

Praktiken fpl

praktyki religijne

religiöse Praktiken

praktycyzm <род ‑u, loc ‑zmie, no pl > [praktɨtsɨsm] СЪЩ м ФИЛОС

praktycyzm

Praktizismus м

praktyczny [praktɨtʃnɨ] ПРИЛ

1. praktyczny (oparty na doświadczeniu):

praktyczny umiejętności, zmysł

praktisch

2. praktyczny (przydatny):

praktyczny prezent, metoda

praktisch

praktyczny prezent, metoda

nützlich

3. praktyczny (zaradny życiowo):

praktyczny charakter, człowiek

praktisch veranlagt

praktycznie [praktɨtʃɲe] НРЧ

1. praktycznie (efektywnie):

praktycznie działać

praktisch

praktycznie działać

nützlich

2. praktycznie (doświadczalnie):

praktycznie badać, sprawdzać

in der Praxis

3. praktycznie (właściwie):

to praktycznie niemożliwe

das ist praktisch unmöglich

praktyk <род ‑a, мн ‑ycy> [praktɨk] СЪЩ м

1. praktyk (osoba z doświadczeniem):

praktyk

Praktiker(in) м (f)

2. praktyk (osoba zaradna):

praktyk

praktisch veranlagter Mensch м

praktyk

Praktikus м шег

3. praktyk (osoba pracująca w swoim zawodzie):

adwokat/lekarz praktyk

praktizierender Rechtsanwalt м /Arzt м

potakująco [potakujontso] НРЧ

potakująco

zustimmend

potakująco kiwać głową

zustimmend mit dem Kopf nicken