ver·dammt ПРИЛ
1. verdammt sl прин (Ärger ausdrückend):
| ich | verdamme |
|---|---|
| du | verdammst |
| er/sie/es | verdammt |
| wir | verdammen |
| ihr | verdammt |
| sie | verdammen |
| ich | verdammte |
|---|---|
| du | verdammtest |
| er/sie/es | verdammte |
| wir | verdammten |
| ihr | verdammtet |
| sie | verdammten |
| ich | habe | verdammt |
|---|---|---|
| du | hast | verdammt |
| er/sie/es | hat | verdammt |
| wir | haben | verdammt |
| ihr | habt | verdammt |
| sie | haben | verdammt |
| ich | hatte | verdammt |
|---|---|---|
| du | hattest | verdammt |
| er/sie/es | hatte | verdammt |
| wir | hatten | verdammt |
| ihr | hattet | verdammt |
| sie | hatten | verdammt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.