I. er·sti·cken* ГЛАГ прх +haben
II. er·sti·cken* ГЛАГ нпрх +sein
1. ersticken (durch Erstickung sterben):
Er·sti·cken <-s> СЪЩ ср kein мн
| ich | ersticke |
|---|---|
| du | erstickst |
| er/sie/es | erstickt |
| wir | ersticken |
| ihr | erstickt |
| sie | ersticken |
| ich | erstickte |
|---|---|
| du | ersticktest |
| er/sie/es | erstickte |
| wir | erstickten |
| ihr | ersticktet |
| sie | erstickten |
| ich | habe | erstickt |
|---|---|---|
| du | hast | erstickt |
| er/sie/es | hat | erstickt |
| wir | haben | erstickt |
| ihr | habt | erstickt |
| sie | haben | erstickt |
| ich | hatte | erstickt |
|---|---|---|
| du | hattest | erstickt |
| er/sie/es | hatte | erstickt |
| wir | hatten | erstickt |
| ihr | hattet | erstickt |
| sie | hatten | erstickt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.