An·ge·klag·te(r) <-n, -n; -n, -n> СЪЩ f(м) decl wie adj
I. an|kla·gen ГЛАГ прх
1. anklagen ЮР (gerichtlich beschuldigen):
2. anklagen (beschuldigen):
| ich | klage | an |
|---|---|---|
| du | klagst | an |
| er/sie/es | klagt | an |
| wir | klagen | an |
| ihr | klagt | an |
| sie | klagen | an |
| ich | klagte | an |
|---|---|---|
| du | klagtest | an |
| er/sie/es | klagte | an |
| wir | klagten | an |
| ihr | klagtet | an |
| sie | klagten | an |
| ich | habe | angeklagt |
|---|---|---|
| du | hast | angeklagt |
| er/sie/es | hat | angeklagt |
| wir | haben | angeklagt |
| ihr | habt | angeklagt |
| sie | haben | angeklagt |
| ich | hatte | angeklagt |
|---|---|---|
| du | hattest | angeklagt |
| er/sie/es | hatte | angeklagt |
| wir | hatten | angeklagt |
| ihr | hattet | angeklagt |
| sie | hatten | angeklagt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.