в PONS речника
sin·nen <sinnt, sann, gesonnen> [ˈzɪnən] ГЛАГ нпрх geh
1. sinnen (nachgrübeln):
Sinn <-[e]s, -e> [zɪn] СЪЩ м
1. Sinn (Organ der Wahrnehmung):
2. Sinn мн (Bewusstsein):
3. Sinn kein мн (Bedeutung):
4. Sinn kein мн (Zweck):
5. Sinn kein мн (Interesse):
6. Sinn kein мн (Verständnis):
7. Sinn kein мн (Gedanke):
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"
| ich | sinne |
|---|---|
| du | sinnst |
| er/sie/es | sinnt |
| wir | sinnen |
| ihr | sinnt |
| sie | sinnen |
| ich | sann |
|---|---|
| du | sannst |
| er/sie/es | sann |
| wir | sannen |
| ihr | sannt |
| sie | sannen |
| ich | habe | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hast | gesonnen |
| er/sie/es | hat | gesonnen |
| wir | haben | gesonnen |
| ihr | habt | gesonnen |
| sie | haben | gesonnen |
| ich | hatte | gesonnen |
|---|---|---|
| du | hattest | gesonnen |
| er/sie/es | hatte | gesonnen |
| wir | hatten | gesonnen |
| ihr | hattet | gesonnen |
| sie | hatten | gesonnen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.