Преводи за „orzeczeniem“ в полски » немски речника

orzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [oʒetʃeɲe] СЪЩ ср

1. orzeczenie (opinia):

orzeczenie

Gutachten ср

orzeczenie lekarskie

[ärztlicher] Befund м

wydać orzeczenie

ein Gutachten abgeben

2. orzeczenie (decyzja):

orzeczenie

Bescheid м

orzeczenie

Entscheidung f

3. orzeczenie ЮР:

orzeczenie

Spruch м

orzeczenie

[Gerichts]entscheidung f

orzeczenie o kosztach

Kostenentscheidung f

orzeczenie sądowe

Gerichtsentscheid м

orzeczenie w sprawie istotnego zapytania prawnego

Rechtsentscheid м

4. orzeczenie ЛИНГВ:

orzeczenie

Prädikat ср

orzeczenie

Satzaussage f

orzeczenie czasownikowe

verbales Prädikat

orzeczenie imienne

nominales [o. substantivisches] Prädikat

orzeczenie proste/złożone

einteiliges [o. einfaches] /mehrteiliges [o. zusammengesetztes] Prädikat ср

orzeczenie rozwinięte/nierozwinięte

finites/infinites Prädikat ср

przeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [pʃetʃeɲe] СЪЩ ср ЛИНГВ

przeczenie

Negation f

urzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [uʒetʃeɲe] СЪЩ ср geh (oczarowanie)

urzeczenie

Verzauberung f

urzeczenie

Bezauberung f

urzeczenie pięknem

Verzauberung durch die Schönheit

złorzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [zwoʒetʃeɲe] СЪЩ ср geh

złorzeczenie

Fluch м

złorzeczenie

Verwünschung f

orzecznik <род ‑a, мн ‑i> [oʒetʃɲik] СЪЩ м ЛИНГВ

orzecznik

Prädikativ[um] ср

orzecznik przymiotnikowy

adjektivisches Prädikativ[um]

orzecznik rzeczownikowy

Prädikatsnomen ср

wyrzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [vɨʒetʃeɲe] СЪЩ ср geh

wyrzeczenie

Entsagung f geh

wyrzeczenie

Opfer ср

wyrzeczenie się czegoś

Verzicht м auf etw

Czeczeniec <род Czeczeńca, мн Czeczeńcy> [tʃetʃeɲets] СЪЩ м

Czeczeniec → Czeczen

Вижте също: Czeczen

Czeczen(ka) <род ‑a, мн ‑i> [tʃetʃen] СЪЩ м(f)

Czeczen(ka)

Tschetschene(Tschetschenin) м (f)

zaprzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [zapʃetʃeɲe] СЪЩ ср

1. zaprzeczenie geh (zanegowanie):

zaprzeczenie

Verneinung f

zaprzeczenie

Negation f

2. zaprzeczenie ЮР:

zaprzeczenie

Anfechtung f

zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa

Anfechtung der Ehelichkeit eines Kindes

3. zaprzeczenie (przeciwieństwo):

zaprzeczenie

Gegensatz м

zaprzeczenie

Widerspruch м

jego słowa były zaprzeczeniem jego czynów

seine Worte ntpl standen im Widerspruch zu seinen Taten

zrzeczenie się <род ‑ia się, no pl > [zʒetʃeɲe ɕe] СЪЩ ср ЮР

zrzeczenie się

Abandonnierung f

zrzeczenie się ładunku

Abandonnierung des Frachtgutes

zrzeczenie się spadku

Ausschlagung f der Erbschaft

orzęsienie <род ‑ia, no pl > [oʒej̃ɕeɲe] СЪЩ ср

1. orzęsienie БОТ:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Behaarung f

2. orzęsienie ЗООЛ:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Begeißelung f

typy orzęsienia bakterii

Begeißelungstypen mpl von Bakterien

narzeczeni [naʒetʃeɲi] СЪЩ

narzeczeni мн < род мн ‑czonych> odm jak adj:

narzeczeni

Verlobten мн

narzeczeni

Brautpaar ср

Czeczenia <род ‑ii, no pl > [tʃetʃeɲa] СЪЩ f

Czeczenia

Tschetschenien ср

leczenie <род ‑ia, no pl > [letʃeɲe] СЪЩ ср

leczenie

[Heil]behandlung f

leczenie

Therapie f

leczenie przyczynowe/objawowe/zachowawcze

kausale/symptomatische/konservative Behandlung

przyrzeczenie <род ‑ia, мн ‑ia> [pʃɨʒetʃeɲe] СЪЩ ср

przyrzeczenie

Versprechen ср

przyrzeczenie

Versprechung f

przyrzeczenie

Zusage f

przyrzeczenie pokrycia szkody

Deckungszusage f

orzecznictwo <род ‑wa, no pl > [oʒetʃɲitstfo] СЪЩ ср

1. orzecznictwo ЮР:

orzecznictwo

Rechtsprechung f

orzecznictwo sądowe

Rechtsprechung f

przegląd orzecznictwa w sprawach podatkowych

Übersicht f über die Steuerrechtsprechung

2. orzecznictwo written:

orzecznictwo

Begutachtung f

orzecznikowy [oʒetʃɲikovɨ] ПРИЛ ЛИНГВ

orzecznikowy

prädikativ

zdanie orzecznikowe

Prädikativsatz м