Преводи за „Kolleginen“ в полски » немски речника

kolegium <мн ‑ia, род мн ‑iów> [kolegjum] СЪЩ ср ndm w lp

1. kolegium (zespół):

kolegium

Kollegium ср

kolegium redakcyjne

Redaktionskollegium ср

kolegium sędziowskie

Richterkollegium ср

kolegium orzekające

Konfliktkommission f

2. kolegium (uczelnia):

kolegium

Kolleg ср

kolegium nauczycielskie

Lehrerkolleg ср

3. kolegium ИСТ:

kolegium jezuickie

Jesuitenkolleg ср

4. kolegium:

kolegium (sąd)

Gericht ср

kolegium (sąd)

Kadi м разг

kolegium (kara)

[Gerichts]strafe f

kolegium do spraw wykroczeń ЮР

Kollegium für Ordnungswidrigkeiten

kolegiata <род ‑ty, мн ‑ty> [kolegjata] СЪЩ f РЕЛ

kolegiata

Stiftskirche f

kolegiata

Stift ср

kolegialny [kolegjalnɨ] ПРИЛ

kolegialny

kollegial

kolegialnie [kolegjalɲe] НРЧ

kolegialnie

kollegial

kolegiacki [kolegjatski] ПРИЛ РЕЛ

kolegiacki

Stifts-

kościół kolegiacki

Stiftskirche f

kolegialność <род ‑ści, no pl > [kolegjalnoɕtɕ] СЪЩ f geh

kolegialność

Kollegialität f

zasada kolegialności

Kollegialitätsprinzip ср

kolega (koleżanka) <род ‑gi, мн ‑edzy> [kolega] СЪЩ м (f) decl jak f w lp

1. kolega (współpracownik):

kolega (koleżanka)

Kollege(Kollegin) м (f)

kolega z pracy

Arbeitskollege м

kolega z pracy

Mitarbeiter м

niech pan więcej tego nie robi, kolego!

machen Sie es nie wieder, Herr Kollege!

2. kolega (znajomy):

kolega (koleżanka) разг

Kumpel м

kolega (koleżanka) разг

Bekannte(r) mf

kolega ze szkoły

Mitschüler м

kolega ze szkoły

Schulkamerad м

kolega ze szkoły

Schulfreund м

kolega ze studiów

Studienkollege м

kolega ze studiów

Kommilitone м

kolega po fachu

Fachkollege м