 
  
 können1 <kann, konnte, können> ['kœnən] ГЛАГ Modalverb
1. können:
I. können2 <kann, konnte, gekonnt> ГЛАГ прх
II. können2 <kann, konnte, gekonnt> ГЛАГ нпрх
-  können
-  
-  etw aus dem Effeff beherrschen [o. können]
-  
| ich | kann | 
|---|---|
| du | kannst | 
| er/sie/es | kann | 
| wir | können | 
| ihr | könnt | 
| sie | können | 
| ich | konnte | 
|---|---|
| du | konntest | 
| er/sie/es | konnte | 
| wir | konnten | 
| ihr | konntet | 
| sie | konnten | 
| ich | habe | gekonnt | 
|---|---|---|
| du | hast | gekonnt | 
| er/sie/es | hat | gekonnt | 
| wir | haben | gekonnt | 
| ihr | habt | gekonnt | 
| sie | haben | gekonnt | 
| ich | hatte | gekonnt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekonnt | 
| er/sie/es | hatte | gekonnt | 
| wir | hatten | gekonnt | 
| ihr | hattet | gekonnt | 
| sie | hatten | gekonnt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 