 
  
 wohl|tunALT ГЛАГ нпрх
wohltun → tun II.
I. tun <tut, tat, getan> [tuːn] ГЛАГ прх
1. tun (machen):
II. tun <tut, tat, getan> [tuːn] ГЛАГ нпрх
 
  
 -  
-  Wohltat f
| ich | tue | wohl | 
|---|---|---|
| du | tust | wohl | 
| er/sie/es | tut | wohl | 
| wir | tun | wohl | 
| ihr | tut | wohl | 
| sie | tun | wohl | 
| ich | tat | wohl | 
|---|---|---|
| du | tatest / tatst | wohl | 
| er/sie/es | tat | wohl | 
| wir | taten | wohl | 
| ihr | tatet | wohl | 
| sie | taten | wohl | 
| ich | habe | wohlgetan | 
|---|---|---|
| du | hast | wohlgetan | 
| er/sie/es | hat | wohlgetan | 
| wir | haben | wohlgetan | 
| ihr | habt | wohlgetan | 
| sie | haben | wohlgetan | 
| ich | hatte | wohlgetan | 
|---|---|---|
| du | hattest | wohlgetan | 
| er/sie/es | hatte | wohlgetan | 
| wir | hatten | wohlgetan | 
| ihr | hattet | wohlgetan | 
| sie | hatten | wohlgetan | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
