в PONS речника
I. fein <feiner, am feinsten> [fain] ПРИЛ
2. fein (vornehm):
3. fein (von hoher Qualität):
5. fein разг (anständig):
6. fein (scharf, feinsinnig):
7. fein (dezent):
8. fein разг (erfreulich):
II. fein <feiner, am feinsten> [fain] НРЧ
1. fein vor adj, adv детски ез (hübsch):
2. fein (genau):
-
- fein <feiner, am feinsten>
-
- fein <feiner, am feinsten>
-
- fein eingestellt
-
- fein <feiner, am feinsten>
-
- fein <feiner, am feinsten>
-
- etw fein zerkleinern
- deliciously прен
- fein <feiner, am feinsten> разг CH
-
- CH a. fein
"Биология"
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.