I. er·sti·cken* ГЛАГ прх +haben
II. er·sti·cken* ГЛАГ нпрх +sein
1. ersticken (durch Erstickung sterben):
Er·sti·cken <-s> СЪЩ ср kein мн
 
 | ich | ersticke | 
|---|---|
| du | erstickst | 
| er/sie/es | erstickt | 
| wir | ersticken | 
| ihr | erstickt | 
| sie | ersticken | 
| ich | erstickte | 
|---|---|
| du | ersticktest | 
| er/sie/es | erstickte | 
| wir | erstickten | 
| ihr | ersticktet | 
| sie | erstickten | 
| ich | habe | erstickt | 
|---|---|---|
| du | hast | erstickt | 
| er/sie/es | hat | erstickt | 
| wir | haben | erstickt | 
| ihr | habt | erstickt | 
| sie | haben | erstickt | 
| ich | hatte | erstickt | 
|---|---|---|
| du | hattest | erstickt | 
| er/sie/es | hatte | erstickt | 
| wir | hatten | erstickt | 
| ihr | hattet | erstickt | 
| sie | hatten | erstickt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.