Pus·te <-> [ˈpu:stə] СЪЩ f kein мн разг
I. pus·ten [ˈpu:stn̩] ГЛАГ прх
pusten разг:
II. pus·ten [ˈpu:stn̩] ГЛАГ нпрх разг
1. pusten (blasen):
| ich | puste | 
|---|---|
| du | pustest | 
| er/sie/es | pustet | 
| wir | pusten | 
| ihr | pustet | 
| sie | pusten | 
| ich | pustete | 
|---|---|
| du | pustetest | 
| er/sie/es | pustete | 
| wir | pusteten | 
| ihr | pustetet | 
| sie | pusteten | 
| ich | habe | gepustet | 
|---|---|---|
| du | hast | gepustet | 
| er/sie/es | hat | gepustet | 
| wir | haben | gepustet | 
| ihr | habt | gepustet | 
| sie | haben | gepustet | 
| ich | hatte | gepustet | 
|---|---|---|
| du | hattest | gepustet | 
| er/sie/es | hatte | gepustet | 
| wir | hatten | gepustet | 
| ihr | hattet | gepustet | 
| sie | hatten | gepustet | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.