в PONS речника
be·ge·hen* ГЛАГ прх irr
1. begehen (verüben):
2. begehen (betreten):
| ich | begehe |
|---|---|
| du | begehst |
| er/sie/es | begeht |
| wir | begehen |
| ihr | begeht |
| sie | begehen |
| ich | beging |
|---|---|
| du | begingst |
| er/sie/es | beging |
| wir | begingen |
| ihr | begingt |
| sie | begingen |
| ich | habe | begangen |
|---|---|---|
| du | hast | begangen |
| er/sie/es | hat | begangen |
| wir | haben | begangen |
| ihr | habt | begangen |
| sie | haben | begangen |
| ich | hatte | begangen |
|---|---|---|
| du | hattest | begangen |
| er/sie/es | hatte | begangen |
| wir | hatten | begangen |
| ihr | hattet | begangen |
| sie | hatten | begangen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис