 
  
 hieb [hi:p] ГЛАГ
hieb imp von hauen
I. hau·en <haut, haute [o. geh hieb], gehauen [o. südd, A gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] ГЛАГ прх
1. hauen <haut, haute [o. geh hieb], gehauen [o. südd, A gehaut] > разг (schlagen):
2. hauen <haut, haute [o. geh hieb], gehauen [o. südd, A gehaut] > разг (verprügeln):
3. hauen <haut, haute, gehauen> (meißeln):
4. hauen <haut, haute, gehauen> разг rare (stoßen):
5. hauen <haut, haute, gehauen> sl (achtlos werfen):
-  etw irgendwohin hauen
-  
II. hau·en <haut, haute [o. geh hieb], gehauen [o. südd, A gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] ГЛАГ нпрх
1. hauen <haut, hieb [o. разг a. haute], gehauen> (schlagen):
2. hauen <haut, haute [o. rare a. hieb], gehauen> разг (prügeln):
III. hau·en <haut, haute [o. geh hieb], gehauen [o. südd, A gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] ГЛАГ рефл
1. hauen <haut, haute, gehauen> sl (sich setzen, legen):
Hieb <-[e]s, -e> [hi:p, мн ˈhi:bə] СЪЩ м
1. Hieb:
2. Hieb мн (Prügel):
3. Hieb region veraltend (Schluck Alkohol):
6. Hieb ТЕХ region (an Feilen):
-  Hieb
-  
hieb- und stich·fest ПРИЛ
 
  
 PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
