Преводи за „unterdrücktes“ в полски » немски речника

(Отидете на немски » полски )

interdykt <род ‑u, мн ‑y> [interdɨkt] СЪЩ м

1. interdykt РЕЛ (zakaz pełnienia funkcji kościelnych):

interdykt

Interdikt ср

nałożyć na kogoś interdykt

jdm ein Interdikt auferlegen

2. interdykt ИСТ (zakaz posiadania):

interdykt

Interdikt ср

едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)

полски

Depozytariusz stawał się zaledwie dzierżycielem (a nie właścicielem jak w fiducji) rzeczy, dzięki czemu deponent mógł nadal rozporządzać rzeczą interdyktami posesoryjnymi.

pl.wikipedia.org

Papież ekskomunikował więc króla i nałożył interdykt na królestwo.

pl.wikipedia.org

Istniały trzy typy interdyktów posesoryjnych: retinendae possessionis (utrzymanie istniejącego posiadania), recuperandae possessionis (odzyskanie utraconego posiadania) oraz adipiscendae possesionis (do nabycia nowego posiadania).

pl.wikipedia.org

Nie zwracając uwagi na interdykt, jaki nałożył na jego diecezję arcybiskup – dalej udzielał posług religijnych wyklętemu księciu.

pl.wikipedia.org

Pierwsza „wojna” wybuchła z powodu sporu o prawo sprowadzania przez kapitułę piw zamiejscowych w latach 1380–1382 i spowodowała nałożenie na miasto interdyktu.

pl.wikipedia.org

Pretorowie przystosowali się do nowych warunków i potrzeb ludności, chroniąc owych posiadaczy interdyktami, przez ekscepcje oraz specjalne powództwo actio publicana.

pl.wikipedia.org

Początkowo florentyńczycy, zamiast próbować przeciwstawić się interdyktowi, zaczęli organizować procesje religijne z udziałem biczowników.

pl.wikipedia.org

Interdykty pretora określały podstawowe zasady, która ze stron powinna utrzymać się przy rzeczy spornej w danej sytuacji.

pl.wikipedia.org

W interdyktach tego typu pretor ustalał, która ze stron utrzyma się przy posiadaniu rzeczy spornej.

pl.wikipedia.org

Doprowadziło to rzucenia przez biskupa na miasto interdyktu.

pl.wikipedia.org